39 replies to this topic

[desired login]

Hej, nije bilo ništa lično (nisam ni znao da sam vadiš ove statistike, mislio sam da prepisuješ), samo sam malo naglas razmišljao...

I ovo što si do sada uradio je sjajno

[peja™]

majka kanada 18 medalja, od toga 1 zlatna trambolina najlosije od 1976.

tisucletnja kradja u 4x100m

Edited by peja™, 13 August 2012 - 12:42.

[Zvezdinho]

Nekako cudno,probudis se i vise nema atletike,plivanja, rukometa, kosarke...Mogli su barem jos 3 dana da razvucu a ne sva finala timskih sportova da natrpaju u isto vreme

Edited by Zvezdinho, 13 August 2012 - 13:42.

[romantik]

Nekako cudno,probudis se i vise nema atletike,plivanja, rukometa, kosarke...Mogli su barem jos 3 dana da razvucu a ne sva finala timskih sportova da natrpaju u isto vreme

Ne samo da su sva bila istog dana, vec su ih sve smestili u pola dana
Poslednje finale za ekipne sportove je bio vaterpolo koji je poceo u 16:45, skroz bezveze, a nije mi se svidela ni podela na muske i zenske dane u ekipnim sportovima, pa smo tako muskim danima imali razna preklapanja, dok za nas koji ne pratimo zenske kolektivene sportove svaki drugi dan bio prazan do vecernjeg programa atletike ili plivanja.
Nadam se da ce u Riju program podeliti po sportovima, a ne po polovima.

Od ostalih utisaka meni je veliko iznenadjenje da je Nigerija ostala bez medalje, a ja sam ih uvek dozivljavao kao sportsku naciju (da li zbog fudbalera, ili atleticara, veliki sam fan sadasnjeg Portugalca Obikvelua).

U kolektivnim sportovima razocarali su najvise nasi, dok nijedan autdajder nije dosao do medalje. Za razliku od njih u atletici smo videli zaista senzaciju u bacanju koplja i to mi je uz nasu Milicu najpozitivniji rezultat cele Olimpijade.

[add me on xvideos]

Ne samo da su sva bila istog dana, vec su ih sve smestili u pola dana
Poslednje finale za ekipne sportove je bio vaterpolo koji je poceo u 16:45, skroz bezveze, a nije mi se svidela ni podela na muske i zenske dane u ekipnim sportovima, pa smo tako muskim danima imali razna preklapanja, dok za nas koji ne pratimo zenske kolektivene sportove svaki drugi dan bio prazan do vecernjeg programa atletike ili plivanja.
Nadam se da ce u Riju program podeliti po sportovima, a ne po polovima.

ovo sam hteo jos prvog dana napisati ali nisam hteo ispasti hejter. mogli su mnogo pametnije da rasporede ekipne sportove.

Edited by NBK, 13 August 2012 - 15:43.

[Cilemile]

Evo da korigiram post u vezi timskih i pojedinačnih sportova, odnosno disciplina. Sad su i svi parovi, četverci, osmerci, štafete, ... pobrojani kao timski.

Ukupno je podijeljeno 731 pojedinačna i 231 timska medalja, dakle u omjeru 76/24%.

Najveći udio timskih medalja: Bahami, Crna Gora, Portugal i Saudijska Arabija 1/1 (100%), Novi Zeland 8/13 (62%), Danska 5/9 (56%), Hrvatska 3/6, Argentina i Trinidad i Tobago 2/4, Grčka, Latvija i Singapur 1/2 (50%), Australija 17/35 (49%), Meksiko 3/7 (43%)

Najveći udio pojedinačnih medalja: Kuba 14/14, Kazahstan 13/13, Iran 12/12, Kenija 11/11, Azerbajdžan 10/10, Kolumbija 8/8, Etiopija i Gruzija 7/7, Indija i Sjeverna Koreja 6/6. Još 34 zemlje su osvajale samo pojedinačne medalje.

Od ostalih zemalja s većim brojem medalja - udio pojedinačnih: Ukrajina 18/20 (90%), Rusija 69/82 (84%), Kina 69/87 (79%), Mađarska 13/17 (76%), Japan 29/38 (76%), Italija 21/28 (75%), Francuska 25/34 (74%), Južna Koreja 20/28 (71%), SAD 74/104 (71%), Kanada 12/18 (67%), Njemačka 29/44 (66%), Nizozemska 13/20 (65%), Velika Britanija 42/65 (65%), Brazil i Španjolska 11/17 (65%).

Očito je da bivši istočni blok (pogotovo ex SSSR) i preostale komunističke zemlje i dalje forsiraju individualne sportove, što im redovito donosi visok plasman na listi osvajača medalja. Većina zapadnih zemalja ima veći udio ekipnih medalja.

Bivša Jugoslavija je i prije bila iznimka od ove podjele istok-zapad, a tradicija se održala i u Londonu. Od 15 medalja 6 (40%) ih je osvojenih u timskim sportovima. Slično je bilo i u Seulu 1988. (7/12 ili 58%), Los Angelesu 1984. (8/18 ili 44%) i Moskvi 1980. (6/9 ili 67%).

[Cilemile]

Kada bi se za "sportskost" nacije uzimao u obzir broj sportaša na Olimpijskim igrama, na vrhu bi bili Cookovi otoci s 1 sudionikom na svakih 1.350 stanovnika, Tuvalu (3.540), Palau (4.200), Nauru (4.700), Monako (5.100), Sveti Kitts i Nevis (7.250), San Marino (8.000), Bermuda (8.600) i Kajmanski otoci (10.500).

S druge strane ovog poretka su Bangladeš (1 na 32.217.000), DR Kongo (18.400.000), Indija (14.519.000), Indonezija (11.283.000), Filipini (9.434.000), Mijanmar/Burma (9.097.000), Pakistan (9.061.000), Tanzanija (6.229.000), Jemen (6.193.000) i Nepal (5.978.000).

Neke od ovih zemalja su i na vrhu liste najmnogoljudnijih zemalja bez medalje, od kojih 4 s preko 100 mil. stanovnika: Pakistan (190 mil.), Nigerija (170), Bangladeš (161) i Filipini (103), a od velikih zemalja još i Vijetnam, DR Kongo, Mijanmar, Tanzanija, Irak, Nepal, Peru i Gana.

S obzirom na broj sportaša koji su se takmičili, najneuspješnije zemlje, bez ijedne medalje su Austrija (70 sportaša), Nigerija (55), Izrael (37), Ekvador (36), Čile (35), Angola (34), Kamerun (33), Senegal (31), Urugvaj (29), Honduras (27), Island (27).

[peja™]

idealan odnos za osvojenih do 10 medalja je negde na 3(individualne) / 1(timska);
za vise % logicno raste u korist malih sportova

Edited by peja™, 13 August 2012 - 19:18.

[Cilemile]

Što se tiče efikasnosti sudjelovanja na Igrama, jedan od pokazatelja može biti broj medalja u odnosu na broj sportaša. Pri tome sam kolektivne sportove računao kao 1 sudionika (npr. košarkaška reprezentacija jedne zemlje se računa kao 1, a ne 12 sudionika).

Po takvom obračunu, stvari stoje ovako: Kina ima učinak od 32% (87 medalja od 272 "neto" učesnika), Jamajka 29%, SAD 27%, Rusija i Bocvana 25%, Kenija 24%, Iran 23%, Velika Britanija i Etiopija 21%, Gruzija i Nizozemska 20%, .... Japan i Južna Koreja 19%, ....Njemačka 16%, .... Francuska 15%, .... Australija i Italija 14%, .... Crna Gora 13%, Hrvatska 12%, Srbija i Slovenija 7%.

To daje realnije sliku, jer ako bi se uspoređivao broj medalja s ukupnim brojem sportaša, zemlje s većim udjelom ekipnih sportova izgledale bi dosta slabije - npr. Crna Gora bi imala 3% (1 medalja na 33 sportaša, umjesto 1/8), Srbija 3% (4/115 umjesto 4/58), a Hrvatska 6% (6/108 umjesto 6/52)

[Milutinov Tata]

Veliko razocaranje je Grcka, samo 2 medalje, i to 8 godina posle igara u Atini. Ocito da progresivno padaju jer su i u Pekingu bili slabi. Spanija je recimo bila generalno losa do Barselone, ali otada su sasvim solidni uvek 15+ medalja, mada nikada toliko zlatnih kao tada.

Australija je takodje dosta pala u odnosu na Sidnej, bas me zanima kako ce VB proci u Riu, i da li ce Brazilci kao i svi domacini imati najbolje igre u istoriji, sto se broja medalja tice.

Kanadjani su relativno zadovoljni, za njih odlican broj medalja, mada uglavnom u sporednim sportovima (tako kazu mnogi ovde). Najsrecniji su zbog bronze u zenskom fudbalu, to im je prva ekipna medalja jos od Berlina 1936, a za trampolinu se zna da su svetska sila .

[Cilemile]

And now something completely different.

U različitim reprezentacijama našlo se i sportaša s imenima koja očito vuku korijene s ovih naših prostora. Za većinu ne znam kakve su im veze sa starim krajem, jesu li prva, druga ili n-ta generacija, ili su prezimena dobili udajom, znaju li i zanima li ih uopće odakle potječu, ali ima ih podosta:

Argentina: Andres Kogovsek (rukomet), Milka Kraljev (veslanje), Federico Gabrich (plivanje), Sebastian Crismanich (taekwondo), Cristian Poglajen (odbojka)
Australija: Aleks Maric (košarka), Suzy Batkovic (košarka), Josie Tomic (biciklizam), Dana Faletic (veslanje), Bernard Tomic (tenis)
Austrija: Ivona Dadic (atletika), Dinko Jukic (plivanje), Amer Hrustanovic (hrvanje)
Čile: Kristel Kobrich (plivanje)
Francuska: Nikola Karabatic (rukomet), Kristina Mladenovic (tenis)
Italija: Dragan Travica (odbojka), Danijel Premus (vaterpolo)
Kanada: Sasha Mehmedovic (judo), Kelita Zupancic (judo), Zachary Plavsic (jedrenje), Milos Raonic, Daniel Nestor (tenis)
Mađarska: Natasa Dusev-Janic (kajakaštvo)
Norveška: Christina Vukicevic (atletika), Amanda Kurtovic (rukomet)
Novi Zeland: James Musa (nogomet), Abby Erceg (nogomet), Marina Erakovic (tenis)
Njemačka: Manuel Fumic (mountain bike), Irene Ivancan (stolni tenis), Almir Velagic (dizanje utega)
Rumunjska: Elena Mirela Lavric (atletika)
Salvador: Melissa Mikec (streljaštvo)
Španjolska: Arpad Sterbik (rukomet)
Švedska: Kosovare Asllani (nogomet), Dalibor Doder (rukomet)
Švicarska: Amir Abrashi, Pajtim Kasami, Admir Mehmedi, Josip Drmic (nogomet)

Neki su osvojili i medalje: Crismanich, Karabatic i Kurtovic zlato, Premus i Doder srebro, Batkovic i Travica broncu, a Dusev-Janic srebro i broncu.

[nlavrnja]

Salvador: Melissa Mikec (streljaštvo)

Ona je udata za naseg strelca Mikeca, nema veze sa poreklom

[Cilemile]

Veliko razocaranje je Grcka, samo 2 medalje, i to 8 godina posle igara u Atini. Ocito da progresivno padaju jer su i u Pekingu bili slabi. Spanija je recimo bila generalno losa do Barselone, ali otada su sasvim solidni uvek 15+ medalja, mada nikada toliko zlatnih kao tada.

Australija je takodje dosta pala u odnosu na Sidnej, bas me zanima kako ce VB proci u Riu, i da li ce Brazilci kao i svi domacini imati najbolje igre u istoriji, sto se broja medalja tice.

Kanadjani su relativno zadovoljni, za njih odlican broj medalja, mada uglavnom u sporednim sportovima (tako kazu mnogi ovde). Najsrecniji su zbog bronze u zenskom fudbalu, to im je prva ekipna medalja jos od Berlina 1936, a za trampolinu se zna da su svetska sila .

VB je u stalnom porastu o debakla u Atlanti 1996. kad su osvojili samo 1 zlato. Nakon toga 11, pa 9, prije 4 godine 19 i sad 29. Ukupan broj medalja je u tom periodu narastao s 15 na 65. Vjerojatno neće ponoviti ovakav rezultat u Riju, ali neće biti ni loši.

I Južna Koreja (slično Španjolskoj) od igara u Seulu redovito ima dobre rezultate - uvijek po tridesetak medalja, od kojih desetak zlatnih.

[Arsenije Pesic]

Cilemile, svaka čast za 'brojke i slova', sjajne podatke si dao!

[Beonegro]

Italija: Dragan Travica (odbojka), Danijel Premus (vaterpolo)

Deni Fiorentini koji igra vaterpolo za Italiju je takođe Splićanin, ne znam otkud prezime Fiorentini (možda majčino), otac mu se preziva Jovanović.