Ako je ova brojka 800 000 tacna (a ne greska, da si hteo da napises 80 000?) onda je za mene veliko cudo kako je toliki broj likvidatora preziveo posledice tako velike radijacije?
A "neplanirana pojava zivota", sta to prakticno znaci? Da li si mozda pronasao neki podatak sta su prvobitno bili procenili? Da se zivot nece pojaviti u naradnih sto godina ili sta?
Ah, kako volem ove naucnike 
...Uvek se pocne sa ekologijom i zastitom ugrozenih vrsta, a zavrsi neopisivim self-loathing i zakljuckom kako bi na planeti zemlji sve bilo divno i krasno samo da nije ljudi, te da bi stoga najbolje bilo da se svi kolektivno samoubijemo, samo nek cveta cvece i raste korov.
(ovo je moj generalni komentar na ovakve naucnike, nevezano za Cernolilj i nista licno prema postavljacu topika)
Procena ukupnog broja likvidatora je oko 800 000. U tu cifru ulaze svi oni koji su ucestvovali u saniranju posledica katastrofe:
- likvidatori koji su neposredno nakon katastrofe gasili pozar, one koji su sakupljali radioaktivne delove rasute po okolini, ronioci...
- one koji su fizicki obezbedjivali zonu, zapecacivali kuce, evakuisali civile...
- rudare koji su kopali tunele ispod reaktora, gradjevince koji su ucestvovali u gradnji sarkofaga...
Bili su mobilisani ljudi iz svih bivsih republika SSSR-a, a najvise iz Rusije, Ukrajine i Belorusije. Razmere mobilizacije potvrdjuje i cinjenica da je samo u Estoniji registrovano vise od 4 000 likvidatora. Oni koji su bili izlozeni najvecem nivou radijacije su stradali veoma brzo nakon katastrofe, a kod onih koji su bili izlozeni manjem nivou obicno su se bolesti pojavljivale kasnije. Do pojave bolesti je moglo da dodje nakon par meseci, nakon nekoliko godina, ali i nakon 15 godina.
Tadasnje politicko rukovodstvo SSSR-a je nastojalo da zataska slucaj, pa se trudilo da minimizira posledice katastrofe. Zvanicno su objavili podatak da je stradalo "samo" nekoliko desetina ljudi. Jedan od primera je i snimatelj Vladimir Shevchenko koji je stradao neposredno nakon katastrofe, a nije zvanicno zaveden kao zrtva. Rukovodstvo SSSR-a nikad nije zvanicno objavilo podatak o broju ljudi koji su ucestvovali u saniranju posledica katastrofe, a i da su objavili taj podatak, pitanje je da li bi te brojke zaista bile tacne.
Do procene stvarnog broja zrtava i broja ljudi koji su ucestvovali u saniranju posledica se dolazi istrazivanjima na posredan nacin, a podatak da je najmanje 25 000 likvidatora preminulo od radijacije je neka minimalna procena.
Ocekivalo se da bi "oporavak" flore i faune nakon nuklearne katastrofe trajao mnogo duze. Naravno, "oporavak" treba shvatiti sa rezervom, jer ce se dugorocne posledice povisene radijacije u jednom ekosistemu tek pokazati.
"
...this zone is transformed by the pure blanket of snow... in contrast of the city, the forest of this exclusion zone was spectacular. But it's hard to accept that this is still a postnuclear landscape... With a spontaneous resorections of the animals environmentalists was astonished by the nature ability to create something so beautiful of such a terrible disaster."
"
the recent scientific results that the region around the plant and it's eco system seems to have baffled scientists by making an unexpected and remarkeable recovery. Large regions that were expected to remain unsafe for centuries are making a rapid recovery and could be habitable much sooner than first thought."
