110 replies to this topic

[chilli]

misliš li da je osnivanje nacionalnih crkava u okviru iste konfesije teološko pitanje?
da autokefalnost srpske pravoslavne crkve svojevremeno nije bila stvar politike?
da osnivanje ruske zagranične nije bilo ideološko pitanje?
čije su crkve u makedoniji?

Iako pitanje nije meni upućeno, odgovoriću kao da jeste.

Osnivanje nacionalnih crkava nije samo teološko pitanje, odnosno, u manjoj meri je teološko. Dobro si primetila da je SPC imala sličan problem, međutim, s jednom bitnom razlikom. Kada je SPC dobila autokefaliju, na teritoriji pod njenom jurisdikcijom nisu postojali objekti koji su pripadali Ohridskoj arhiepiskopiji (odnosno, nisu sačuvani), tako da je SPC "krenula od nule", dok tzv. CPC sa svojim "povjerenicima" ima jasnu nameru da opravdanje za svoje postojanje, nađe u nekakvom "pravu" na imovinu SPC. To su zaključili (valjda) na osnovu imena koje su dali svojoj organizaciji, i imena države Crne Gore, pa tom logikom, sve crkveno (imovina) u Crnoj Gori pripada "crnogorskoj" crkvi. Dakle, nije problem teološke prirode, već "materijalne" rekao bih. Eto, povjerenik, takozvani, će "službeno zatražiti od države Crne Gore da se uključi u proces" (vidi izjavu Stevovića gore). Toliko o sekularizmu i teologiji.

Što se tiče crkava u Makedoniji, s nekim izuzecima za vreme srpske srednjevekovne države, one su nastale pre formiranja SPC.Često se menjala jurisdikcija nad teritorijom današnje Makedonije, čas autokefalna Ohridska arhiepiskopija, čas bugarska, čas carigradska, pa srpska, grčka.. Danas nepriznata MPC ima preko 2000 hramova, dok tzv.CPC ima svega 4. Danas su vrlo retki vernici Makedonci, koji nisu pripadnici MPC. Kakav je slučaj s Crnogorcima? Neko je dobro rekao, šta da se pojavi nova grupa koja će sebe nazvati "prava CPC" ili "Pravoslavna crnogorska crkva" (što je i bio nekadašnji naziv, posle ukidanja Pećke patrijaršije), da li će imati pravo na objekte SPC? Ili na ove 4 crkve tzv. CPC?

Što se tiče kanona, MPC je u raskolu sa ostalim pravoslavnim crkvama, što će reći, zvanično je nepriznata, ali održava odnose sa skoro svakom pravoslavnom crkvom, obredi krštenja i pričesti su "priznati" u ostalim crkvama itd. Dok je tzv. CPC jeretička, čijeg "poglavara" je raščinio Vaseljenski patrijarh.

Ukoliko tzv.CPC prestane da "bezecuje" imovinu SPC, ukoliko iza nje stane celokupan crnogorski narod, bez obzira na stav Vaseljenske patrijaršije i ostalih crkava, ja ću prvi dati prilog za izgradnju njihovih hramova u Srbiji. Mada, čisto sumnjam (gledajući i slušajući "povjerenike") da će se to i desiti.

Svakako je odluka ministra loša, ali po mom mišljenju, još je lošija POLITIKA koju vodi tzv. CPC. Kakvi su to popovi, kada treba čitav vod specijalaca, da ih spreči u njihovom "religijskom" naumu?

Edited by chillix, 22 January 2008 - 23:38.

[Lenji N]

CPC sledbenici u Srbiji se bune zbog nepoštovanja njihovog prava na slobodu veroispovesti. To je jedno od onih prava smišljenih u zapadnoj (evropskoj) civilizaciji, jedno od onih EU "slobodarskih" principa kod kojih je bitna samo forma, a da pritom suština ostane nedodirnuta i trula. A u suštini, u toj truloj suštini, principi na kojima se i EU i cela naša civilizacija zasnivaju su iskvareni, osakaćeni principi izvornog hrišćanstva.
Neću sada da tupim o tome kako nacionalne organizacije hrišćanskih crkava nemaju veze sa hrišćanstvom i verom i kako hrišćani ne bi trebalo da se dele, pa tako ni da se osnivaju nove crkve. Iskren da budem, mislim da su SVE hrišćanske crkve suvišne, jer kada se ideja pretvori u instituciju (ovde: Hristova filozofija u Crkvu), to znači da je neophodno da se postavi i rukovodstvo na čelo te institucije, a to znači da se izdvajaju pojedinci koji su "jednakiji" od ostalih, što protivreči osnovnoj Hristovoj ideji o istinskoj jednakosti svih ljudi. Dakle, ono što želim da kažem je da čim postoji hrišćanska crkva, tu hrišćanstva više nema.

Ali da se vratim na CPC. Neko je u svom postu već rekao nešto slično, ali i ja moram da pitam:
Vernici CPC, zar je vama potreban papir ministarstva vera Srbije da biste verovali i molili se? Nemate se đe molit' u Srbiji? Kao da je svaka molitva poseban proizvod, pa da mora da ima i posebnu ambalažu. Znate li da uopšte ne bi ni trebalo da se moli u crkvi, u masi, naočigled drugih ljudi? Moli se skromno, u tajnosti. Dovoljno je da pogledate poslednje stranice bilo kog crkvenog kalendara (pošto je to jedina religijska literatura koju koristi većina vas) - videćete da piše da je molitva jedna od svetih tajni.

No vama i nije bitna vera, niti poštovanje ičijih prava, zar ne? Vi ste samo tipični... ljudi - nikada vam dosta svađe i rata. Među nama ljudima ništa i ne može da opstane. Hrist je pred potonju uru molio Boga da nam oprosti, jer ne znamo što činimo; Marks je pred potonju uru rekao da on nije marksista, jer je video kakve se siledžije, bukadžije i mizantropi nazivaju marksistima. Ja nisam veliki čovek kao njih dvojica, ali nisam hrišćanin, niti ću ikada biti, dok god ste vi hrišćani. A ne mogu da budem hrišćanin ni iz tog razloga što se ne slažem s idejom o jednakosti svih ljudi: dobri i zli ne mogu nikako da budu jednaki.

[chilli]

. Iskren da budem, mislim da su SVE hrišćanske crkve suvišne, jer kada se ideja pretvori u instituciju (ovde: Hristova filozofija u Crkvu), to znači da je neophodno da se postavi i rukovodstvo na čelo te institucije, a to znači da se izdvajaju pojedinci koji su "jednakiji" od ostalih, što protivreči osnovnoj Hristovoj ideji o istinskoj jednakosti svih ljudi. Dakle, ono što želim da kažem je da čim postoji hrišćanska crkva, tu hrišćanstva više nema.

Samo želim da ti ukažem (dobronamerno) na tvoje pogrešno tumačenje uloge Crkve u životu vernika. Možemo je nazvati institucijom, zbog njenog ustrojstva ili funkcije u društvu (koja neretko ulazi u sferu politike), ali suštinski značaj Crkve nema veze s politikom. A taj značaj se ogleda u sledećem:

"...Hrišćanstvo je istina samo po sebi, koja se može naći SAMO U HRISTU, pa se čovek može spasiti samo u Hristu. Istina je izjednačena sa Hristom, Koji Je Večna Istina, a izvor te Istine je sam Trojični Bog. I ta Istina koju je Hristos pružio ljudima, ostaje čista, neizmenjena, jasna samo u Crkvi, NJEGOVOM TELU, jer je Crkva stub i temelj Istine. Što znači da nema Crkve bez Hrista, kao što NEMA HRISTA IZVAN CRKVE..." - iz knjige Veliki Leksikon Religija, Narodne biblioteke Bor

Samo na ovaj način (naravno, ako si vernik) možeš razumeti ulogu Crkve u hrišćanstvu.

Međutim, zloupotrebe crkve kao institucije, u političke svrhe, postoje od njenog osnivanja i nisu ništa novo. Nažalost, ni SPC nije imuna na tu bolest.

Ali, složićeš se, jedno je vera, a drugo je politika. Ko to ne može odvojiti, taj nije istinski vernik.

[namcor]

Eh, sad, "nema Hrista izvan Crkve" - to su smislili crkveni autoriteti. Gde to piše u Jevanđeljima?
Skrećemo temu, ali i ova priča o CPC je pokazatelj da ljudi u crkvi vide nešto drugo, više deo nekakvog ličnog i nacionalnog pa i političkog identiteta, nego "sredstvo" za duhovno uzdizanje i spasenje. Izvini, ne želim nikog da vređam, ali prosečan vernik (a i sveštenik) u Srbiji (a i drugde) je sve sem blag, produhovljen, ispunjen ljubavlju za svoje bližnje (a kamoli za neprijatelje svoje)... odavno to nema veze ni sa Hristosom ni sa spasenjem ni sa ljubavlju.

[istvan001]

Što se tiče kanona, MPC je u raskolu sa ostalim pravoslavnim crkvama, što će reći, zvanično je nepriznata, ali održava odnose sa skoro svakom pravoslavnom crkvom, obredi krštenja i pričesti su "priznati" u ostalim crkvama itd. Dok je tzv. CPC jeretička, čijeg "poglavara" je raščinio Vaseljenski patrijarh.

Nekanonska MPC je deo SPC koji se odvojio od matične crkve(raskol).MPC nije nasilno preuzela crkve i manastire SPC u Makedoniji,nego je sveštenstvo i monaštvo u tim crkvama i manastirima odlučilo da ide u odvajanje od SPC.
Tzv."CPC" pokušava da nasilno otme objekte druge crkve i da iz njih istera sveštenstvo i vernike SPC koji neće da se odvoje od SPC,i da ubaci svoje sveštenstvo.

[Lenji N]

Ali, složićeš se, jedno je vera, a drugo je politika. Ko to ne može odvojiti, taj nije istinski vernik.

Slažem se da vera i politika nemaju veze jedno s drugim, ali religija i politika itekako imaju. A ja se nadam da ti razdvajaš veru i religiju. Jedan čikica je rekao da je religija opijum za narod Vera sa masom nema veze, to je stvar pojedinca.