661 replies to this topic

[Milutinov Tata]

Vaterpolo se na ovim Olimpijskim igrama vraca kuci. Iako postoje brojne legende, a neke datiraju cak i u vreme pre nove ere, smatra se da vaterpolo vodi poreklo upravo iz Velike Britanije, tacnije Skotske i Engleske. Vaterpolo je dobio naziv od engleske reci water - voda i balti (narecje pakistanskog jezika) reci za loptu - pulu, koju se Englezi izgovarali polo. Prve utakmice su odigrane 1869. godine u Skotskoj i postale su hit medju gledaocima. Igra je licila na ragbi u vodi. Primenjivana je brutalna sila na igraca koji je imao loptu, moglo je i da se roni pod vodom, lopta je mogla da se krije u kupacem kostimu, golamni su se nalazili van terene i kada bi se neko priblizio golu, skakali bi na protivnickog igraca. Cilj je bio da se lopta, koja je bila napravljena od indijske koze donese do gola. NIje postojao gol kao danas, vec je to obicno bio camac ili neki drugi objekat koji je plutao na vodi. 13 Jul 1876. odigrana je prva utakmica na otvorenom moru u Bornmauntu ("Bournemouth) u Engleskoj o kojoj postoje pisani tragovi i opis meca.



Skot Vilijam Vilson se smatra za utmeljivaca pravila za igru. 1877, u Aberdinu na obali reke Di (River Dee) odigrana je prava utakmica po novim pravilima.


A poster announcing: "Brighton's West Pier, Aquatic Entertainment" on Saturday, July 6, 1878. Finally, as an "Aquatic Polo Match 'played between" Brighton "and" Brighton Swimming Club ", with five players on each side. The winners each receive a bottle of Sherry. The boats are 50 yards apart with the best two of three goals as the winner. No entrance fee ....... "

1885. Plivacka federacija Velike Britanije je i zvanicno priznala novu igru i formulisa pravila koja su bila prosirena u odnosu na ona koja je propiao Vilson. Tada vec postoji gol koji lici na danasnji, igraci plivaju dok igraju, gol se mogao postici i sutem, bila su omogucena dodavanja jednom rukom, nije bilo dozvoljeno potapanje igraca pod vodu. Takodje razvijena je tehnka plivanja koja lici na dansnji kraul, cime je bilo omoguceno i lakse kretanje igracima kroz vodu.



Prvi sampionat Engleske se igrao 1888, i titulu je osvojio Barton, dobivsi u finalu tim iz Londona sa 3-0.


Vaterpolo je u Ameriku stigao 1886. preko sampiona Engleske u plivanju, Dzona Robinsona. On je osnovao klub u Bostonu, ali neznajuci da su se pravila izmenila ucio je Amerikance starom nacinu igranja koji je licio na ragbi, pa je ubrzo sve zalicilo na americki fudbal u bazenu. Ovakav stil je nastavio da se razvija u Americi i to je kasnije izazvalo velike probleme, jer evropski timovi nisu zeleli da se nadmecu sa americkim, a doslo je i do bojkota OI u Sent Luisu 2004.

U Evropi je vaterpolo vrlo brzo postao popularan, a i ostatak sveta, koji je tada bio pretezno pod britanskom dominacijom je prihvatio novu igru. Madjarska, Holandija, ubrzo i Francuska i Belgija su pocele da razvijaju svoje timove.

28 Jula 1890. odigrana je prava medjunaroda reprezentativna utakmica izmedju Skotske i Britanje u Londonu. Skoti su trijumfovali sa 4-0. Sastavi timova:

England goalkeeper F. Browne (Burton), the backs W. Carey (Amateur) and H. Clark (Stroud Green), halfback J. Genders (Nautilus) and attackers J. Finegan (Liverpool Sefton), W. Henry (Zephyr) and Captain J. Mayger (Burton).
Scotland goalkeeper C. Donald (Edinburgh University), the backs G. Bryson (Dennistoun, Glasgow) and S. Cawood (Victoria, Glasgow), halfback Captain A. Strauss (Southern) and the players J. Bisland (Leander), A. Whyte (Victoria) and S. Capel (Dennistoun).


Beautiful engraving a picture of the final in the English championship and entitled "The finals competition at the Westminster Baths".

Zene su prikljucile krajem devetnaestog veka kada se osnivaju prvi klubovi, a prvi zabeleznei mec je 1902. izmedju Brajtona i Svonsija.

The pioneers of the women's water polo of the "Brighton Ladies Swimming Club."

Vaterpolo su u nase krajeve preneli studenti koji su studirali u Madjarskoj, Austriji i Nemackoj, gde je vaterpolo sport bio vec prilicno razvijen. Godine 1907. Somborsko sportsko udruzenje prvo uvodi vaterpolo u svoj program aktivnosti . Ono 1911.g. u Somboru organizuje prvenstvo juzne Madjarske uz ucestvovanje ekipa iz Vojvodine i Budimpeste 1908. godine grupa splitskih studenata, koji su vaterpolo naucili u Pragu, demonstrirala je tu igru u uvali kupalista "Bacvice", u Splitu. Zagrebacki studenti 1921. koji su studirali u Becu osnivaju vaterpolo sekciju u HASK-u. Iste godine osniva se vaterpolo sekcija SSK Ilirija (Ljubljana) i u HSK Victoria (Susak), 1922. Pomorsko-sportski klub Baluni u Splitu (danasnji Jadran), a krajem 1923. u Dubrovniku SK Jug, u Kotoru Primorac. Na Bledu je 1921. održano prvo državno vaterpolo-prvenstvo, koje je osvojilo Somborsko sportsko udruženje - današnji Polet. U predratnoj Jugoslaviji je dominirao dubrovacki Jug, dok su period posle Drugog svetskog rata obelezili Mladost iz Zagreba i Partizan. Moze se reci da je vaterpolo bio najuspesniji sport sto klupski sto reprezentativno u bivsoj drzavi, a i u sadasnjoj.

"Pomorski Sportski Baluna Club" from the Yugoslav Split, from left: Ozanic, Roje, Z. Mirkovic, Pilic, M. Zezeij, and D.Zezeij.

Vaterpolo je postao olimpijski sport vec 1900. u Parizu i od tada je neprestano na programu igara. Igrao se samo u muskoj konkurenciji do 2000., a u Sidneju su se prvi put pojavile i dame. Na zalost do toga su dosle sudskim putem i pritiskom. U prvim decenijama su dominirali Britanci, ali od kraja dvadesetih godina proslog veka primat preuzimaju Madjari. Posle drugog svetskog rata znacajni faktori postaju i reprezentacije SSSR i Jugoslavije.

Edited by Milutinov Tata, 14 July 2012 - 07:14.

[Kad ja podjoh]

Ovakav stil je nastavio da se razvija u Americi i to je kasnije izazvalo velike probleme, jer evropski timovi nisu zeleli da se nadmecu sa americkim, a doslo je i do bojkota OI u Sent Luisu 2004.

Mala ispravka

Inace pojma nisam imao za ovaj nastanak, steta sto nema nekog snimka da vidimo kako je izgledao taj ragbi u vodi

[Milutinov Tata]

Pariz 1900

Vaterpolo je debitovao vec na II Olimpijskim igrama u Parizu 1900. godine, sto dovoljno govori o njegovoj popularnosti u to vreme. Od tada se igra neprestano na svim igrama. Uz fudbal to je jedini timski sport koji je toliko dugo prisutan na najvecem sportskom takmicenju. Tada je bio demonstrativni sport i nastupali su klubovi, a ne reprezentacije. Takmicenje je odraznao na otvorenom, na obali reke Sene u jednom predgradju Pariza. Ucestvovalo je 7 timova, 4 francuska, i po jedan iz Nemacke, Belgije i Velike Britanije. Igrao se klasican kup sitem i bez borbe za trece mesto. Prvu zlatnu medalju je osvojio tim Osborne Swimming Club iz Mancestera. U finalu, koje je posmatralo oko 5000 gledalaca, su pobedili Plivacki i vaterpolo klub iz Brisela sa 7-2. Bronzane medalje su pripale domacim timovima iz Pariza i Lila. Englezi su bilo vrlo ubedljivi, dobili su 3 meca sa ukupnom gol razlikom 29-3. Timovi su imali po 7 igraca i nije bilo zamena.



Sastav pobednickog tima: Thomas Coe, John Henry Derbyshire, Peter Kemp, William Lister, Arthur G. Robertson, Eric Robinson, George Wilkinson. Dzordz Vilkinson je bio gost u timu i prva velika zvezda vaterpola u to vreme.

Sent Luis 1904

Na III Olimpijskim igrama pojavili su se samo domaci timovi. U Americi su vazila druga pravila koja su dozvoljavala mnogo grublju igru i skoro svi evropski timovi su odbili da se pojave. Ipak tim iz Berlina, koji je vazio za vrlo jak u to vreme se uputio u Sent Luis, ali su posmatrajuci prvu utakmicu odustali od takmicenja. Kao razlog se navodi sto su lopte bili dosta mekane tj. polu ispumpane (da bi mogle da se drze i pod vodom) i gol se morao postoci tako sto bi igrac prakticki sa jednom rukom uneo loptu u gol. U konkurenciju su ostali timovi iz Nju Jorka, Cikaga i domacina igara. Igralo se na otvorenom, na vestackom jezeru. Kvalitet vode je bio vrlo los, bila je zelena i prljava i vec posle prvog dana 7 igraca se ozbiljno razbolelo. Postoji izvestaj da je 3 takmicara na tim OI umrlo od posledica plivanja u vodi, ali posto se tu odrzavalo i takmicenje u plivanju ne moze se sa sigurnoscu tvrditi da li su u pitanju bili i vaterpolisti. Na kraju su odigrane samo 2 utakmice i do zlata je dosao New York Athletic Club, pobedama od 5-0 nad domacinom i 6-0 nad timom iz Cikaga. Mec za srebro nije odigran jer su domacini odbili da igraju mac sa gostima iz Cikaga.



Sastav pobednickog tima: David Bratton, George Van Cleaf, Leo Joseph Goodwin, Louis Handley, David Hesser, Joseph Ruddy, James Steen.

London 1908

Uoci pocetka IV Olipmijskih igara u Londonu, 8 vodecih evropskih zemalja, Velika Britanija, Francuska, Nemacka, Belgija, Madjarska, Svedska, Danska i Finska su stvorile organizaju FINA. Vaterpolo je za zvanicna pravila prihvatio skotska, po kojima se igralo u Evropi. Vreme trajanja utakmice je bilo 2x7 minuta sa pauzom od 3 minuta. Uvedeno je plivanje od gola na pocetku utakmice, golmani nisu mogli da napustaju prostor od 4 metra, i igraci su mogli da se sluze samo jednom rukom. Uvedeno je pravilo ofsajda (2 metra), prekrsaj u 4 metra je kaznjavan izvodjenjem penala, dobijala su se iskljucenja za ozbiljne prekrsaje koja su trjala sve dok se ne postigne gol. Lopta je spolja bila od koze, a unutrasnjost od gume.

Na takmicenju je ucestvovalo 5 reprezentacija, domacin Velika Britanija, Belgija, Holandija, Svedska i Austrija (Madjarska se povukla pre pocetka). Takmicenje je odrzano na otvorenom bazenu, sa slatkom vodom, u okviru sportskog kompleksa White City Stadium. U prvom krugu Belgija je pobedila Holandiju. Pred polufinale, Austrijanci odustaju od takmicenja i Britanci prolaze direktno u finale. U drugom mecu Belgijanci dobijaju i Svedjane i ulaze u finale. U "reprizi" finala iz Pariza, u svom prvom mecu na turniru Britanci dobijaju ubedljivo Belgiju sa 9-2. Bronza je pripala Svedjanima koji su jedini mec na sampionatu izgubili. Najefikasniji strelac turnira je bio kapiten Belgije Fernand Feyaerts sa 8 pogodaka.

Spoiler

"The Britishers at once dropped into a prettily combined game, and after a minute Wilkinson scored with a great shot, while just afterwards Radmilovic hit one of the posts with a terrific back-hander. However, this made little difference, as Forsyth got through, and from close in gave Michant no chance. The British continued to attack in fine style, and although Michant kept goal splendidly, Wilkinson at length registered a third point. Radmilovic followed with a fourth—a somewhat lucky point, as the ball after being thrown out by the opposition goalkeeper rebounded into the net. Then Meyboom caused Smith to make two splendid saves, but the Belgians would not be denied, and at the next attempt Gregoire got past the British keeper’s defence. Cheered by this success, the Belgians improved immensely. A beautiful back-hand shot by Radmilovic was saved by Michant, and his forwards capturing the ball went through and gave Feyaerts the opportunity to beat Smith with a capital effort. This, however, was the Belgians’ last success. Just before the interval Forsyth again scored. Half-time :—Great Britain, 5 goals; Belgium, 2. After changing ends the Belgians struggled pluckily against a much superior combination, but could not prevent several further goals being registered against them. First, Radmilovic—after Wilkinson had hit the bar—scored, then Forsyth defeated Michant, while Wilkinson wound up a fine game by adding two more goals, a tenth point sent through a second after the final whistle not being allowed".

Great Britain: C. S. Smith (goal); G. Nevinson and G. Cornet (backs); T. Thould (half-back); G. Wilkinson, P. Radmilovic, and C. G. Forsyth (forwards).
Belgium: A. Michant (goal); H. Meyboom and V. Boin (backs); S. Feyaerts, O. Gregoire and H. Donners (forwards), J. Pletinex (half back)


The team of Great Britain winner at London 1908 Olympic Games. Along with the team, is standing in the middle, George W Hearn, President of the Amateur Swimming Association and first Honorary Secretary/Treasurer of FINA (founded on 19 July 1908 on the occasion of the London Olympics). The British players: George Cornet, Charles Forsyth, George Nevinson, Paul Radmilovic, Charles Smith, Tom Thould, George Wilkinson.

Sastav pobednicke reprezentacije: Charles Sydney Smith (golman i kapiten), George Cornet, Charles Forsyth, George Nevinson, Paul Radmilovic, Thomas Thould, George Wilkinson. Svakako je najzanimljivije ime Pola Radmilovica, rodjenog Velsanina, sina imigranata iz Dubrovnika, koji je postao legenda britanskog sporta. Interesatno da je bio i clan pobednicke stafete Velike Britanije na 4x200 metara slobodno par dana posle finala u vaterpolu.

http://www.youtube.com/watch?v=i83XiMPyZNM&feature=plcp

Stokholm 1912



Na V Olimpijskim igrama ucestvovalo je 6 reprezentacija u vaterpolo takmicenju. Velika Britanija, Belgija, Svedska, Francuska, Austrija i Madjarska. Takmicenje je odrzano na montaznom bazenu, jer u Stokholmu nije postojao bazen koji je zadovoljavao pravila FINE (minimalna duzina 100 metara). Sistem takmicenja je bio pomalo cudan, mada je sve vreme vazio nokaut sistem. U 1/4 finalu su igrali svi, ali je zreb odredjeno koji mec prakticki vodi direktno u borbu za zlatnu medalju (pobednik je bio slobodan u polufinalu). Posto je odigrano mec za zlatnu medalju, igrao se novi turnir za srebrnu i bronzanu medalju. Vec u prvom mecu su se sastali finalisti iz Londona. Ovog puta Belgijanci su bili bolji tokom meca i konstano vodili, na poluvremenu 3-2, u drugom delu i 4-2, ali je Radmilovic izvukao Britance i sa 2 pogotka izborio produzetak u kome su Britanci trijumfovali sa 7-5. U polufinalu su pobedili Svedsku sa 6-3 i u borbi za zlatnu medalju ih je cekala Austrija. Tu dileme nije bilo, ubedljivih 8-0 i odbrana zlata iz Londona.

Spoiler

The final had not excited the interest that it should, considering that an Olympic Gold Medal was to be played for, but everyone felt pretty sure, of course, that Great Britain must win, for the Austrian team had altogether too many weak points to be able to offer any serious resistance. Great Britain at once took possession of the ball, but the attack was repulsed by the Austrian goalkeeper and the ball carried to the opposite side of the course. This, like other, later, attacks on the part of Austria were never dangerous, as their forwards seemed to be quite unable to shoot, well watched as they were by the British defence. Great Britain made a close succession of attacks, Radmilovic and Wilkinson playing exceedingly well together, the result being that the team made 4 goals in the first half, which finished with the goal-total 4—0 against Austria. The second half was a duplicate of the first. Great Britain made some brilliant attacks and gave quite a nice exhibition of tricky play against the comparatively weak backs opposed to them. The team made 4 goals in this half too, the final result being that Great Britain won by 8—0 (4—0, 4—0).

The winning British water polo team.

U daljem razigravanju Svedska je dosla do srebra, a Belgija do bronze. Sastav pobednicke reprezentacije: Charles Sydney Smith, George Cornet, George Wilkinson, Charles Bugbee, Arthur Edwin Hill, Paul Radmilovic, Isaac Bentham.

Na ovom snimku se vidi deo otvaranja igara i mec za zlatnu medalju u vaterpolu.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=291IuIpDByI

[lulumba]

Vaterpolo arena je montažna sportska dvorana namenjena takmičenjima u vaterpolu tokom OI 2012. Nalazi se u jugoistočnom delu Olimpijskog parka u istočnom delu Londona, neposredno kraj plivačkog centra.

Kapacitet dvorane je 5.000 sedećih mesta smeštenih u okviru jedne tribine, što svim gledaocima omogućava čist pogled na semafor koji se nalazi na suprotnoj strani tribine. U dvorani se nalazi glavni bazen dužine 37 m na kojem se odigravaju utakmice i manji bazen namenjen treninzima. Krov je prekriven srebrnom folijom i odlikuje ga veliki pad u jednom pravcu (sa 25 na 6 metara). Zanimljivo je i to da je ovo ujedno i prva dvorana izgrađena posebno za takmičenja u vaterpolu u istoriji Olimpijskih igara.Nakon igara dvorana će u celosti biti razmontirana i uklonjena.

[Milutinov Tata]

Antverpen (Anvers) 1920

Prve igre posle Prvog svetskog rata su odrzane u Belgiji u Antverpenu (Anversu), kao “poklon” MOK-a za sve sto je ova zemlja pretrpela tokom cetvorogodisnjih sukoba. Ostace zabelezeno da je Organizacioni komitet igara bankrotirao tokom samog takmicenja. Nemacka, Austrija i Madjarska nisu pozvane da ucestvuju na igrama. I pored toga vaterpolo turnir je bio najbrojniji do tada. Cak 12 reprezentacija je uzelo ucesce, pored starosedelaca tu su bili i Brazil, Grcka, Cehoslovacka, Svajcarska, Spanija, Italija I zvanicno po prvi put SAD. Za Amerikance je interesatno napomenuti da su imali pravu odisjeu da bi stigli do Belgije. Super brzi putnicki brod kojim su trebali da putuju je imao nezgodu u luci u Nju Jorku, tako da su na put krenuli starim i sporim brodom u neadekvantim I nehigijenskim uslovima (na brodu su bili prisutni i pacovi i bubasvabe). Da bi se sto bolje spremili za takmicenje na samom brodu su napravili montazni “bazen” dimanzija 3.6 x 2.75 metara.

Igrao se slican sistem kao u Stokholmu, borba za zlatnu medalju, a posle I razigravanja za srebrnu i bronzanu medalju. U prvoj rundi sastali su se Spanija i Italija. Pri rezultatu 1-1, Italijani su napustili mec zaleci se da je voda prehladna. Njihova zalba je uvazena i par dana kasnije je zakazan novi mec. Medjutim skor svi igraci Italje su smatrali da je voda opet suvise hladna i odbili su da igraju. Jedni koji je pristao da se se suprostavi Spancima je bio kapiten tima, ali pri rezultatu 7-0 napustio je plivaliste iscrpljen, a mec je registrovan rezultatom 5-0.


Fotografija sa finalnog meca i prepune tribine u pozadini

Domacini su kao organizatori ocekivali da ce konacno doci do zlata u vaterpolu. Posle teskih pobeda nad Holandijom i Svedskom sitgli su do finala gde su ih cekali stari znanci i olimpijski sampioni Britanci, koji su vrlo lako stigli do odlucujuceg meca. Finale je privuklo veliku paznju, cak je i belgijska princeza prisustvoval mecu. Kvalitet susreta je mogao da zadovolji sve na tribinama, ali ne i ishod. Britanci su poveli, ali Belgijanci preokrecu na 2-1. Na samom kraju prvog dela Britanci izjednacuju. U drugom delu odlucujuci gol postize Radmilovic i donosi veliki trijumf i trecu uzastopnu titulu Velikoj Britaniji. Razocaranjae navijaca domacina je bilo preveliko, neki su cak pokusali fizicki da se obacunaju sa sudijama i igracima Velike Britanije koji su u pratnji policije otisli do svlacionica. To nije bio kraj nemilih dogadjaja. Dodela medalja je bila odlozena jer orkestar nije hteo da svira himnu, a i dizaci zastava su takodje odbili poslusnost. Kada je konacno ceremonija ipak odrzana, himna se jedva cula od brojnih zvizduka sa tribina.

Domacini su ipak dosli do srebra u razigravanju ubedljivom pobedom nad SAD, a Amerikanci su ostali kratkih rukava i u borbi za bronzu koju su osvojili Svedjani.



Sastav osvajaca zlatne medalje: Charles Sydney Smith, Paul Radmilovic, Charles Bugbee, Noel Purcell, Christopher Jones, William Peacock, William Henry Dean.

Interesatno je da je na ovim OI odrzan i demonstracion mec zenskog vaterpola. I pored pozitvnih kritika, zene su cekale 80 godina da bi bile uvrstene u prgram igara.

Spoiler

Article by Tony Bijkerk about the Women’s Water Polo exhibition match held during the Antwerp 1920 Olympic Games : At the first page of the Official Yearly Report from the Netherlands Swimming Association for the period 1920-21, it is noted: “With great pleasure we may refer in this report, which has to be short even on this particular point, to the Water Polo demonstration match, played in the swimming week of the Olympic Games and which was initiated by the ‘Hollandsche Dames Zwemclub’ (‘Dutch Ladies’ Swimming Club’) and played by some 14-some ladies from Amsterdam and Rotterdam. We are quite certain, that this exhibition has shown a great propaganda for women water polo and we very much hope, that the International Olympic Committee will honor the request of the Netherlands Swimming Association to include women’s water polo in the future program of the Olympic Games.

Pariz 1924



Posle 24 godine Pariz je ponovo ugostio najbolje sportiste sveta na VIII Olimpijskim igrama. Vaterpolo turnir ovoga puta je odrzan na novoizgradjenom bazenu Stade Nautique des Tourelles, koji je mogao da primi 10000 gledalaca. Na turniru je nastupalo 14 selekcija, ali je Austrija odustala od takmicenja pre samog pocetka. Nemacka je kao i pre cetiri godine izostavljena sa spiska ucesnika igara. Novajlija je bila selekcija Irske, koja je nezavisnost stekla koju godinu ranije, a predvodio ih je clan sampionskog tima Velike Britanije sa prethodnih igara Noel Purcell. Igrao se slican sistem kao i na prethodnim igrama, nokaut sistem u borbi za zlatnu medalju, a zatim i razigravanja za srebrnu i bronzanu medalju.

U prvoj rundi eliminacija, nedelja 13. jul je donela dva velika duela koja su obelezila citav turnir. Tog popodneva Velika Britanija je dozivela svoj prvi poraz u istoriji Olimpijskih igara. Bolji od njih su bili Madjari 7-6. Britanski tim je bio najstariji na igrama, predvodjen 38-godisnjim Radmilovicem, a u timu su bila i 2 igraca sa 40+ godina. Ipak iako fizicki i brzinski inferiorniji, Britanci su na iskustvo kontrolisali utakmicu. Vodili su 4-2 na poluvremenu i cinilo se da ce odneti pobedu, ali su Madjari sa dva gola pred kraj meca izvukli prosuzetak. Prvi produzetak (2x3 minuta) je protekao bez golova. U drugom Britanci su dva puta vodili, ali su Madjari oba puta izjednacili i posle 12 minuta dodatne igre rezultata je i dalje bio neresen. U prvom delu treceg produzetka Madjari postizu gol i dolaze u vodjstvo koje su sacuvali do kraja meca. U drugom derbiju, koji se igrao neposredno posle ovog meca, domacini su u jos jednom uzbudljivom mecu pobedili SAD sa 3-1 i time dodatno podgrejali atmosferu i ocekivnja medju navijacima. Amerikanci su bili bolji u prvo delu i vodili su na poluvremenu 1-0, ali Francuzi znatno igraju bolje u drugom delu i uspevaju da postignu gol kojim su izborili produzetak. Sa igrcem vise uspevaju da postignu gol za vodjstvo, a na samo kraju jos jednim golom potvrdjuju pobedu i tako okoncavaju jedan od najvecih dana u dotadasnjoj istoriji vaterpola.


Action pictures from the party Hungary - Great Britain.

U 1/4 finalu Belgijanci su dobili Madjare sa 7-2 i posle briljantne partije, u kojoj su postigli 7 golova zaredom posle pocetnog vodjstva Madjara, su bili proglaseni za prve favorite za zlato. Ujedno poraz Madjara je znacio da Velika Britanija nece ni u razigravanje za neku od medalja. U velikom finalu su se sastali Francuska i Belgija. Bilo je to trece zvanicno, a ukupno cetvrto finale za Belgijance koje se ponovo zavrsilo porazom. Francuska je trijumfovala sa 3-0, dominirala je sve vreme, predvodjena Anri Paduom, najboljim francuskim igracem izmedju dva rata i dvostrukim strelecem Roberom Demetrom. Publika bila toliko odusevljena igrom Belgijanca da je zahtevala posle Marseljeze da se svira i belgijska himna. U daljim razigravanjima Belgija je uspela da dodje do srebra. Pobedili su Svedsku 4-3 golom u poslednjim trenucima meca i cak dva puta SAD u borbi za srebro. Prvi mec su dobili sa 2-1, ali su se Amerikanci zalili zbog jedne sudijske greske i zakazana je nova utakmica. U medjuvremenu neki belgijski igaci su vec napustili Pariz, ali i okrnjen tim je ponovo trijumfovao sa 2-1. Amerikanci su ipak dosli do svoje prve medelje, dobivsi Svedjane sa 3-2 u borbi za bronzu. Za nacionalni tim SAD je nastupao i Dzoni Vajsmiler, koji je u plivackim takmicenjima osvojio 3 zlatne medalje, a kasnije svetsku slavu stekao glumeci lik Tarzana u seriji filmova o junaku iz dzungle.



Sastav pobednicke reprezentacije: Albert Delborgies, Noël Delberghe, Robert Desmettre, Paul Dujardin, Albert Mayaud, Henri Padou, Georges Rigal.

Snimak sa meca za zlatnu medalju izmedju Francuske i Belgije

http://www.youtube.com/watch?v=oNO8_Arcm_o&feature=relmfu

Amsterdam 1928

Dolazi do velikoh inovacija i promena u igri. Madjarski trener Bela Komjádi je uveo tzv. vazdusni pas, gde su se igraci medjusobno dodavali, nepustivsi loptu da padne u vodu (sto je do tada bio obicaj). Time je znatno ubrzao igru u napadu. Takodje je jos par pravila dopunjeno.



Na vaterpolo turniru je nastupalo 14 reprezentacije,a debitanti su bili Malta, Luksemburg i Argentina. Nemacka je nastupala prvi put posle prvog svetskog rata. Sistem takmicenja je izmenjen, nokaut faza do finalne utakmice koja je odlucivalo o zlatu i srebru, a kasnije razigavanje je donosilo borbu samo za bronzanu medalju. U 1/4 finalu Belgija se sastala sa Nemackom. Favoriti Belgijanci su vodili 2-0 na poluvremenu, ali Nemacka pravi preokret u nastavku i stize do 3-3, da bi u produzecima odnela pobedu 5-3. U polufinalu su protiv Britanca vodili u jednom trenutku cak 6-1, ali su Britanci predvodjeni Radmilovicem (strelac 3 uzastopna gola) smanjili na 5-6, ali nisu imali snage za vise i Nemacka je trijumfom 8-5 usla u finale. Tamo su ih cekali prvi favoriti turnira, vladajuci evropski prvak Madjarska, koja je u drugom polufinalu dobila olimpijske sampione i evropske vice prvake Francuze sa 5-3, iako su gubili 1-2 pocetkom drugog dela. U finalnom mecu na poluvremenu Madjari su imali 2-0, ali Nemci predvodjeni fenomenlanim golmanom Erihom Rademeherom, uspevaju da izjednace u nastavku i sa 2-2 izbore produzetak. U drugom produzetku Nemci postizu cak 3 gola i pobedom od 5-2 osvajaju zlatnu medalju. U razigravanju za bronzu, Francuzi su dobili cak tri meca i zasluzeno uzeli medalju.

Osvajaci zlatne medalje: Max Amann, Karl Bähre, Emil Benecke, Johann Blank, Otto Cordes, Fritz Gunst, Erich Rademacher, Joachim Rademacher.


The National team of Germany gold winner in Amsterdam 1928 Olympic Games. The team of Germany: Erich Rademacher (in the middle), Otto Cordes, Emil Benecke, Fritz Gunst, Joachim Rademacher, Karl Bahre, Max Amann, Johann Blank.

Snimak sa finalnog meca.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=xcq26xtlEZU

[Milutinov Tata]

Los Andjeles 1932

Uoci igara doneto je nekoliko znacajnih pravila, a najvaznije je da su prekrsaji podeljeni u tri kategorije - obicne, iskljucujuce i one za koje se svira penal. Dimenzije terena su utvrdjene na 30x20 metara.



Odrzane u vreme Velike depresije X Olimpijske igre nisu privukle mnogo zemalja iz Evrope zbog finansijskih problema. Na vaterpolo turniru je ucestvovalo samo 5 reprezentacija. Domacini SAD, finalisti sa poslednjih igara Nemacka i Madjarska, Japan i Brazil. Igrao se ligaski sistem svako sa svakim. Madjari su vec na startu savladali olimpijske sampione Nemce sa 6-2, a posle remija izmedju Nemacke i domacina 4-4 bilo je jasno kome ide zlato. U odlucujucim mecevima za medalje Madjarska je deklasirala SAD sa 7-0, pa su Nemci ubedljivom pobedom nad Japanom obezbedili sebi srebro zbog bolje gol razlike. Japanci su pretrpeli tri teska poraza i nisu postigli nijedan gol. Brazilci su se na putu za Los Andjeles zaustavljali u mnogim lukama i prodavali kafu, da bi prikupili neophodna sredstva da stignu na igre. Medjutim ostace upamceni kao prvi tim koji je diskvalifikovan sa takmicenja. Izgubili su prvi mec protiv SAD sa 6-1 i vec tada su imali primedbe na sudjenje jer se ocito u Brazilu igralo po nesto drugacijim pravilima. Sve je eskaliralo posle poraza od Nemaca 7-3, kada im je sudjen, po njihovom misljenju, preveliki broj faulova. Posle zavrsetka meca i cestitanja protivniku, ustremili su se na madjarskog sudiju, predvodjeni 2 metara visokim golmanom Silvom. Posle nekoliko minuta gurkanja i udaranja sudije, interveisala je policija, a Brazilci su diskvalifikovani sa takmicenja.



Igraci koji su Madjarskoj doneli prvu titulu olimpijskih sampiona: István Barta, György Bródy, Olivér Halassy, Márton Homonnai, Sándor Ivády, Alajos Keserű, Ferenc Keserű, János Németh, Miklós Sárkány, József Vértesy.



Berlin 1936

Poslednje Olimpijske igre uoci Drugog svetskog rata su odrzane u Berlinu. Nemacka je ulozila mnogo u ove igre, nacisticka vlada je htela da se pokaze pred svetom. Izgradjen su mnogi novi objekti, a po prvi put su isli i direktni prenosi sa takmicenja (ali ne za siru javnost).Za takmicenja u plivackim disciplinama izgradjen je novi Olimpijski bazen koji je i danas u upotrebi.



Na vaterpolo turniru po prvi put je bilo cak 16 reprezentacija, a debitatni su bili Island, Urugvaj i po prvi put reprezentacija Jugoslavije. Reprezentacije su bile podeljene u 4 grupe sa po 4 tima. Prve dve su prolazile u drugi krug gde su se formirale nove dve grupe sa po 4 tima, odakle su opet 2 najbolje isle u finalnu grupu. Rezultati iz prethodnih rundi su se prenosili u narednu. Ocekivala se velika borba izmedju dve najbolje reprezentacije tog vremena, vladajucih olimpijskih i evropskih sampiona Madjarske i domacina Nemacke, olimpijskog i evropskog vicesampiona. Obe reprezentacije su bez velikih problema stigli do finalne grupe u kojoj su jos bili Belgija i Francuska. Nemacka je vec ranije dobila Francuze 8-1, a Madjarska Belgiju sa 3-0. 14. Avgusta pred 20 000 freneticnih navijaca i po kisnom i prohladnom vremenu Madjari su izdrzali nalete Nemaca I izvukli neresen rezultat 2-2. Sutradan su prvi na plivaliste izasli Nemci i Belgijanci. Domaci su imali ubedljivo vodjstvo na poluvremenu 3-0, ali u drugom delu nisu uspeli da povecaju razliku i mec se zavrsio rezultatom 4-1. Nemacka je imala konacnu gol razliku 14-4, a Madjarska ped mec sa Francuzima 5-2. Posto se gledao gol kolicnik Madjarima su minimalno odgovarale pobede 3-0, 6-1, 10-2, 13-3. Dakle cilj je bio primiti sto manje golova. U vrlo nervoznoj utakmici junak meca je bio madjarski golman Djerdj Brodi koji je bio nesavladiv, tako da je trijumfom od 5-0 Madjarska uzela drugo uzastopno zlato, a domacinima je pripalo opet samo srebro. Bronzanu medalju je osvojila reprezentacija Belgije. Dodela medalja je uprilicena na Olimpijskom stadionu pred prepunim tribinama.



Sastav pobednicke reprezentacije: Mihály Bozsi, Jenő Brandi, György Bródy, Olivér Halassy, Kálmán Hazai, Márton Homonnai, György Kutasi, István Molnár, János Németh, Miklós Sárkány, Sándor Tarics.


The National team of Hungary, gold winner at Berlin 1936 Olympic Games. Standing L-R: Beleznay (coach), Homonnay, Halassy, Sárkány, János Németh, Bródy, Bozsi. Squatting L-R: Tarics, Brandi, Molnár, Piti Kiss.

Reprezentacija Jugoslavije je ostavila dobar utisak na svom debiju. Nalazila se u grupi sa Madjarskom, Velikom Britanijom i Maltom. Prvi mec su odigrali protiv Madjarske i pruzili odlican otpor, izgubivsli samo 4-1. U drugom mecu koji je bio i odlucujuci za dalji plasman, protiv Velike Britanije posle 3-3 na poluvremnu, doziveli su minimalna poraz 4-3. U poslednjem mecu bes je iskaljen na Malti ubedljivim trijumfom 7-0. Nezvanicno je osvojeno 9.mesto.

Reprezentacija Jugoslavije na OI u Berlinu: Filip Bonačić, Luka Ciganović, Vinko Cvjetković, Miro Mihovilović, Ante Roje, Mirko Tarana i Bogdan Tošović. Prijavljni su jos bili Dejan Dabović, Ivo Đovaneli, Vojko Pavičić, Ivo Štakula.



Fotografija sa meca Velika Britanija - Jugoslavija


The legendary goalkeeper Mihovilovic Miro in action during the match Yugoslavia - Hungary, the Magyars won 4-1.

Edited by Milutinov Tata, 21 July 2012 - 06:04.

[Milutinov Tata]

London 1948

Prve igre posle Drugog svetskog rata su odrzane u Londonu, koji je dosta bio pogodjen tokom visegodisnjih bombardovanja nemacke avijacije. Domacini nisu mnogo ulozili u samu organizaciju, nije izgradjen nijedan novi objekat, cak ni Olimpijsko selo. Nemacka i Japan nisu pozvani na Igre, a SSSR nije poslao sportiste u London. Po prvi put su vrseni direktni prenosi igara za siroki auditorijum, a BBC je otkupio prava za 1000 funti.



Vaterpolo turnir se odrzavao u Vembli Areni na Empire Pool plivalistu. Ucestvovalo je cak 18 reprezentacija, a po prvi put su se pojavili Australija, Egipat, Urugvaj, Indija i Cile. Nastupala je i reprezentacija Jugoslavije. Sistem je bio slican kao u Berlinu samo su igrana cak 4 kruga, prvo 6 grupa sa 3 tima, zatim 4 grupe sa 3, pa 2 sa 4 i konacno finalna grupa. Svi bodovi su prenoseni u naredni krug i reprezentacije su se mogle samo jednom susresti tokom takmicenja.



Prvi favoriti turnira su bili Madjarska i Italija, koja je godinu dana ranije osvojila evropsku titulu. Zahvaljujuci zrebu sastali su se vec u drugom krugu i mec su dobili Italijani 4-3, a odlucujuci pogodak je postigao najbolji italijanski igrac Djildo Arena.


An Olympic water polo match between eventual gold-medal winners Italy and runners-up Hungary, showing the action beside the Italian goal.

U finalnu rundu su se plasirali Italija, Madjarska, Holandija i Belgija. U prvom kolu Italijani su dobili Belgiju 4-2, dok su Madjarska i Holandija odigrale nereseno 4-4. Ovo je prakticno znacilo da mec Italija - Holandija odlucuje o zlatnoj medalji. Italijani nisu propustili priliku da objedine titule i rutinski su slavili sa 4-2. Madjarska je pobedom nad Belgijom 3-0 dosla do srebrne medalje, a bronzu su osvojili Holandjani.


The stage with left Hungary, Italy in the middle on the top step and the surprising Dutch right

Sastav Italije na OI u Londonu: Ermenegildo Arena, Emilio Bulgarelli, Pasquale Buonocore, Aldo Ghira, Mario Majoni, Geminio Ognio, Gianfranco Pandolfini, Tullo Pandolfini, Cesare Rubini. Interesatno je napomenuti da je Cesare Rubini pored toga sto je bio vrhunski vaterpolista, u isto vreme bio i vrhunski kosarkas a kasnije i trener.

http://www.youtube.com/watch?v=rBMQUIbJjH4

http://www.youtube.com/watch?v=Cz-Y-bHKW9A

Reprezentacija Jugoslavije je odigrala odlican turnir i mozda samo zbog zreba ostala uskracena za bronzanu medalju. U prvom krugu nalazila se u grupi sa Italijom i Australijom. U prvom mecu Kenguri su pregazeni sa 12-3, a zatim su protiv Italijana izborili remi 4-4. Medjutim zbog zreba, grupu u narednoj rundi su cinili Italija, Madjarska i Jugoslavija. Posto je Italija u prvom mecu dobila Madjarsku, Jugoslaviji je odgovarao i neresen ishod protiv Madjarske, ali ipak je presudio veci kvalitet severnh komsija koji su trijumfovali sa 3-1. Jugoslaviju u Londonu su predstavljali: Juraj Amšel, Veljko Bakašun, Marko Brainović, Luka Ciganović, Ivo Djovaneli, Božo Grkinić, Zdravko Kovačić, Ivica Kurtini, Ivo Štakula, Željko Radić i Saša Strmac.




The National team of Yugoslavia that took part in London 1948, Olympic Games. Standing L-R: Bakasun, Kurtini, Radic, Strmac, Grkinic, Ciganovic, Giovanelli. Squatting L-R: Kovacic, Brainovic, Amsel.

Edited by Milutinov Tata, 21 July 2012 - 06:07.

[Milutinov Tata]

Helsinki 1952

Glavni grad Finske je bio predvidjen za organizatora jos 1940. i radovi na mnogim objektima su jos pre toga poceli, ali pocetkom Drugog svetskog rata sve je prekinuto. Na igrama su po prvi put nastupili sportiti iz SSSR, a Nemacka se ponovo prikljucila ucesnicima. Vodila se bitka za otkup TV prava. Vaterpolo takmicnje je odrzano na Olimpijskom bazenu, koji je mogao da primi oko 9000 gledalaca (bile su dodate montazne tribine).



Na turniru je ucestvovao rekordan broj reprezentacija - 21. Nove zemlje su bili SSSR, Juzna Afrika, Meksiko, Portugal i Rumunija. U prvoj rundi se igrao nokaut sistem iz dva dela (gde su porazeni igrali baraz), zatim 4 grupe sa po 4 reprezentacije, pa 2 sa 4 i na kraju finalna grupa. Rezultati iz prethodnih rundi su se prenosli dalje. Prvi deo takmicenja su obelezili protesti protiv sudija, Holandija je dobila Jugoslaviju 3-2, ali su se nasi zalili na sudjenje belgijskog sudije, pa je mec ponovo odigran i Jugoslavija je trijumfovala sa 2-1, sto ce se ispostaviti kao kljucno u nastavku takmicenja. Madjari su cak pokusali fizicki da napadnu italijanskog sudiju u svom mecu sa Holandjanima, jer su posle vodjstva 4-1 izvukli samo remi 4-4. Nasa reprezentacija je u polufinalnoj grupi odigrala nereseno sa Madjarskom i zajedno sa komsijama prosla u finalnu grupu gde su ih cekali Italija i SAD. Tu su i jedna i druga reprezentacija bile uspesne, ali su Madjari ubedljivije dobili svoje utakmice, tako da su osvojili zlatnu medalju, a Jugoslavija srebrnu. Do bronzane medalje su dosli Italijani.

Trecu zlatnu medalju za Madjarsku su osvojili: Róbert Antal, Antal Bolvári, Dezső Fábián, Dezső Gyarmati, István Hasznos, László Jeney, György Kárpáti, Dezső Lemhényi, Kálmán Markovits, Miklós Martin, Károly Szittya, István Szivós, György Vizvári.



Snimci sa meca Madjarska - Jugoslavija

http://www.youtube.com/watch?v=ISAKyK0zrfc

Kako su Madjari stigli do zlata

http://www.youtube.com/watch?v=OhHCxi_MkT4&feature=related

Svi rezultati reprezentacije Jugoslavije:

Jugoslavija - Australija 10-2
Jugoslavija - Argentina 9-1
Jugoslavija - Svedska 9-1
Jugoslavija - Holandija 2-1 (mec je ponovljen zbog zalbe nase reprezentacije, prvi susret su dobili Holandjani 3-2)
Jugoslavija - SSSR 3-3
Jugoslavija - Madjarska 4-4
Jugoslavija - SAD 4-2
Jugoslavija - Italija 3-1


Ježic here scored the eighth goal for the Yugoslavs in the game against Argentina

Srebrnu medalju, prvu u vaterpolu na Olimpijskim igrama Jugoslaviji su doneli: Juraj Amšel, Veljko Bakašun, Marko Brainović, Vladimir Ivković, Zdravko Ježić, Zdravko-Ćiro Kovačić, Ivo Kurtini, Lovro Radonjić, Dragoslav D. Šiljak, Ivo Štakula, Boško Vuksanović.


Gornji red: Jozo Bacic, Ivo Kurtini, Vladimir Ivkovic, Bosko Vuksanovic, Zdravko Kovacic, Lovro Radonic, Marko Brainovic, Veljko Bakasun i trener Bozo Grkinic. Donji red: Jura Amsel, Dragoslav Siljak, Zdravko Jezic i Ivo Stakula

[Milutinov Tata]

Melburn 1956

Prve Olimpijske igre na juznoj hemisferi odrzane su u Australiji u Melburnu. Zbog razlike u godisnjim dobima, pocetak igra je bio tek krajem novembra. Na zalost to se poklopilo sa vrlo losom politickom situacijom u svetu, krizom oko Sueckog kanala i invazijom vojinih trupa Varsavskog pakta na Madjarsku. Nekoliko zemalja je zbog ovih dogadjaja bojkotovalo igre, a sve je imalo uticaja i na sam vaterpolo turnir. Ovoga puta bilo je prisutno samo 10 reprezentacija, po prvi put tu je bio Singapur. U prvoj rundi su napravljene 3 grupe iz kojih su prve dve isle u finalnu grupu gde se igrao ligaski sistem. Takmicenje je odrzano u novoizgradjenom zatvorenom Olimpijskom bazenu.



Madjari su na ovim igrama prvi put upotrebljavali zonu kao vrstu odbrane i na citavom turniru su primili samo 3 gola, 2 u prvoj rundi od SAD i jos 1 u poslednjem mecu protiv Jugoslavije. Madjarska - SSSR je mozda i najpoznatiji mec u istoriji vaterpola i bacio je u senku sve ostale utakmice, pa cak i onu koja je odlucivala o zlatnoj medalji. Netrpeljivost izmedju Madjara i Sovjeta je bila velika i pre invazije SSSR na Madjarsku, dve utakmice izmedju ovih reprezentacija tokom godine bile su propracene skandalima zacinjene tucom u svacionici na turniru u Moskvi. U publici je bio veliki broj Madjara koji su ziveli u Australiji, a i domaca publika je listom bila protiv Sovjeta. Madjari su znali ruski jezik i isli su na verbalna provociranja protivnickih igraca, sto im je urodilo plodom vecim delom meca. U trenicima kada dileme oko pobednika vise nije bilo, bilo je 4-0 za Madjare, desio se dogadjaj koji je obelezio mec. Dvostruki strelac Zador je cuvao najboljeg sovjetskog igraca Prokopova i provocirao ga je. U trenutku kada je lopta bila na suprotnoj strani sevnula je pesnica i glava madjarskog igraca je bila u krvi. Nastao je totalni haos gde je publika htela da lincuje igrace SSSR, sudija je svirao kraj utakmice, policija je intervenisala, a slika krvavog Zadora je sutradan obisla svet.


Hungary's Ervin Zador is escorted from the pool with blood pouring from his cut eye during their 1956 Olympic water polo win over SSSR

Naredni dan je odlucivao o nosiocima medalja. Sovjeti su pobedom nad Nemackom osvojili bronznu medalju, prvu u istoriji na OI. Mec izmedju Madjarske i Jugoslavije, poslednji mec na turniru, je bila direktna borba za zlatnu medalju. Zador nije nastupao na tom mecu i madjarski igraci su bili dosta emocionalno ispraznjeni, ali imali su svog junaka u liku golmana Borosa, koji je fenomenalno branio tog dana. Na poluvremnu je bilo 2-0 za Madjare kojima je odgovarao i neresen rezultat. Nasi igraci su samo ublazili poraz jednim golom.

Zlatnu medalju za Madjarsku su osvojili: Antal Bolvári, Ottó Boros, Dezső Gyarmati, István Hevesi, László Jeney, Tivadar Kanizsa, György Kárpáti, Kálmán Markovits, Mihály Mayer, István Szivós, Ervin Zádor, Miklos Martin.



Veci deo clanova madjarskog tima je posle igara prebegao na Zapad, medju njima i Zador. On je medjutim jedini koji se nikada nije vratio u Madjarsku. Otisao je u SAD i ubrzo napustio vaterpolo i posvetio se treniranju plivaca. Jedan od njegovih pulena bio je i Mark Spic.

Deo o vaterpolu iz zvanicnog pregleda igara
http://www.youtube.com/watch?v=ORjIONFd8cU&feature=related

Reprezentacija Jugoslavije je osvojila ponovo srebrnu medalju kao i u Helsinkiju cetiri godine ranije. Clanovi tima: Ivo Cipci, Tomislav Franjković, Vladimir Ivković, Zdravko Ježić, Hrvoje Kačić, Zdravko-Ćiro Kovačić, Lovro Radonjić, Marijan Žužej. U timu su jos bili Juraj Amšel, Ivo Štakula i Boško Vuksanović. Interesatno da je Ivo Štakula posle takmicenja ostao u Melburnu i zatrazio azil. Preminuo je dve godine kasnije za vreme treninga.

Rezultati reprezentacije Jugoslavije:

Jugoslavija - SSSR 3-2
Jugoslavija - Australija 9-1
Jugoslavija - Rumunija 3-2

Jugoslavija - SAD 5-1
Jugoslavija - Nemacka 2-2
Jugoslavija - Italija 2-1
Jugoslavija - Madjarska 1-2


The team of Yugoslavia, winner of silver medal in Melbourne 1956 Olympic Games. Standing L-R: Ivo Stakula, Tomislav Franjkovic, Ivo Cipci, Marijan Zuzej, official, Vladimir Ivkovic, Bozo Grkinic (coach), Jericevic, Vuksanovic. Squatting L-R: Hrvoje Kacic, Lovro Radonic, Zdravko Ciro Kovacic, Zdravko Jezic.

Rim 1960

Na Olimpijskom vaterpolo turniru u Rimu nastupilo je 16 reprezentacija, debitanti su bili predstavnici UAR (Ujedinjena Arapska republika), dok je Nemacka nastupala u jedinstvenom sastavu (igraci iz SR Nemacke i DR Nemcke). Takmicenja su odrzana na otvorenom Olimpijskom bazenu izgradjenom za igre. Oko bazena su postavljena cetiri reflektora sto je omogucilo igranje meceva nocu, aprvi put je koriscen elektronski semafor i elektronsko merenje vremena. Kapacitet gledalista je bio 20 000. Turnir je organizovan u tri runde, u prvoj 4 grupe sa po 4 tima, prva dva su isla dalje u polufinalne grupe, odakle su po dve najbolje isle u finalnu grupu.


Olimpiski bazen u Rimu, deo kompleksa Foro Italico

Favorit su bili sigurni u prvom delu takmicenja. U drugoj fazi Italija je dobila SSSR sa 2-0, u mecu koji je poceo u ponoc, a Jugoslavija u vrlo uzbudljivom mecu Madjarsku sa 2-1. Madjari kod 1-1 promasili cetverac, a odlucujuci pogodak je postigao Žužej minut pre kraja. Sve cetiri reprezentacije su usle u finalnu grupu. U prvom kolu, prvo su igrali Madjarska i SSSR nereseno 3-3, posle konstatnog smenjivanja u vodjstvu, Sovjeti su izjednacili u poslednjem minutu. U mecu koji je mozda i odlucivao o zlatnoj medalji, Italija je dobila Jugoslaviju sa 2-1. Domacini su vodili 1-0 na poluvremenu, nasi su iz cetverca dva minuta pred kraj izjednacili golom Žužeja, ali je Parmedjani minut kasnije doneo trijumf Italijanima.

Poslednjeg dana prvi na bazen izlaze igraci Jugoslavije i SSSR. Nasim igracima je 1 bod donosio medalju, a pobeda ih drzala u borbi za zlato. U utakmici koji su obelezili cetverci na odmor se otislo sa 2-2, ali su Sovjeti konstatno bili u vodjstvu. U drugom delu jos po 1 cetveracna obe strane i 3-3. U poslednjem minutu meca svojim trecim golom na mecu Cikvanaja donosi trijumf Sovjetima kojim su sebi obezbedili medalju, a Italijanima zlato. U poslednjem mecu turnira sastali su se Italija i Madjarska. Madjarima je pobeda donosila srebro i krenuli su odlicno sa dva rana gola. Ali Italijani se vracaju u mec i izjednacuju na 2-2, ali Madjari golom u devetom minutu odlaze sa 3-2 na poluvreme. Utom trenutku je bilo jasno da nasoj reprezentaciji medalju donosi samo trijumf Italijana. Italijani su do kraja samo uspeli da izjednace iz cetverca 3 minuta pre kraja golom Parmedjanija. Zlato za domacine, srebro za SSSR i bronza za Madjarsku.


Odlucujuci cetverec koji je realizovao Parmedjani



Clanovi reprezentacije Italije: Amedeo Ambron, Danio Bardi, Giuseppe D'Altrui, Salvatore Gionta, Giancarlo Guerrini, Franco Lavoratori, Gianni Lonzi, Luigi Mannelli, Rosario Parmegiani, Eraldo Pizzo, Dante Rossi, Brunello Spinelli.

Snimci sa meca Italija - Madjarska

http://www.youtube.com/watch?v=O7t9Nw9cT1Q

Reprezentacija Jugoslavije je bila tragicar turnira, i pored odlicnog starta i 5 uzastopnih pobeda, porazima u poslednja dva meca izgubljena je medalja. Ucesnici Oi su bili: Milan Muškatirović, Hrvoje Kačić, Zlatko Šimenc, Zdravko Ježić, Marijan Žužej, Ante Nardelli, Mirko Sandić i Božidar Stanišić. U ekipi su jos bili Ivo Cipci, Boris Čukvas i Đuro Radan.

Rezultati reprezentacije Jugoslavije:

Jugoslavija - Holandija 2-1
Jugoslavija - Juzna Afrika 7-1
Jugoslavija - Australija 6-2

Jugoslavija - SAD 6-2
Jugoslavija - Madjarska 2-1

Jugoslavija - Italija 1-2
Jugoslavija - SSSR 3-4

http://www.youtube.c...h?v=uIzNNxBxb9E - detalji sa utakmice protiv SAD


jedan od pogodaka protiv SAD


P'et're Mshveniyeradze and Milan Muškatirović, respectively captains of the Soviet Union and Jugolsavia, shake hands before the match in the finals

Edited by Milutinov Tata, 22 July 2012 - 07:19.

[Milutinov Tata]

Tokio 1964

Prve Olimpijske igre u Aziji odrzane su u Japanu, u Tokiju 1964. Tokio je vec bio dobio organizaciju 1940., ali mu je oduzeta zbog invazije na Kinu. Simbolicno olimpijski plamen je zapalio Josinori Sakai, koji je rodjen na dan kada je na Hirosimu bacena atomska bomba 1945. Juznoj Africi je zabranjeno ucesce zbog politike aparthejda, a TV prenos je prvi put isao uzivo preko okeana. Na vaterpolo turniru je ucestvovalo 13 selekcija, rasporedjenih u 4 grupe i po prvi put su se igrale 4 cetvrtine po 5 minuta. Dve najbolje selekcije su isle dalje u polufinalne grupe, iz kojih su opet dve najbolje isle u finalnu grupu koja je odlucivala o medaljama. Utakmice su igrane na zatvorenom bazenu koji se nalazio u okviru kompleksa Tokyo Metropolitan Gymnasium.



U prvoj fazi nije bilo vecih iznenadjenja, sem mozda eliminiacije SAD koje su u diektnom mecu za plasman poraazene od Holandije. U drugoj fazi u istoj grupi su se nasla prva dva favorita Jugoslavija i Madjarska. Njihov medjusobni mec je lako mogao da odluci i buduceg sampiona. Nasi vaterpolisti su stahovito startovali i dobili prvu cetvrtinu 3-0. Madjari uzvracaju u drugoj i vracaju mec u egal. Jugoslavija je opet vodila 4-3 na pauzi uoci poslednje deonice meca, ali Madjari su izjednacili na 4-4. Dva minuta pre kraja Mirko Sandic je promasio cetverac koji bi nam doneo pobedu. Trener nase reprezentacije Bosko Vuksanovic i igraci su se posle meca zalili na sudjenje


Detalj sa meca Jugoslavija-Madjarska
Strelci: Felkai (1), Karpati (2), Rusoran (1) za Madjarsku, a Rosic (1), Stanisic (1), Sandic (2) za Jugoslaviju.

U finalnu grupu su jos usle i prve dve reprezentacije sa OI u Rimu, SSSR i Italija. Sovjeti su dobili medjusobni mec u grupi 2-0. Prvog dana Madjarska posle jos jednog preokreta dobija Italiju sa 3-1, a nasa reprezentacija golovima Jankovica dobija SSSR sa 2-0. Jugoslavija je prva igrala svoj mec poslednjeg dana protiv Italije i bilo je jasno da nam treba sto ubedljivija pobeda. Na poluvremenu smo vodili 2-0 golovima Snadica i Jankovica, ali to je na zalost i bilo i sve od nasih, Italijani su jendim golom u nastavku postavili konacan rezultat 2-1. To je znacilo da Madjarskoj odgovara bilo kakava pobeda u mecu sa SSSR. Naravno Sovjeti su igrali za sebe i srebrnu medalju i imali 2-1 posle dve cetvrtine.Ipak u nastavku preokret, u trecoj Madjari izjednacuju, a u poslednjoj "potapaju" Sovjete i dobijaju mec 5-2 i osvajaju novo zlato. Srebro za Jugoslaviju, bronza za SSSR.


Hungarian National Water Polo team winner of the Tokyo, 1964 Olympic Games.

Peto olimpijsko zlato za Madjarsku osvojili su: Ambrus Miklós, Felkai László, Konrád János, Dömötör Zoltán, Kanizsa Tivadar, Rusorán Péter, Kárpáti György, Mayer Mihály, Gyarmati Dezső, Pócsik Dénes, Bodnár András.

Kratak snimak sa poslednjeg meca

http://www.youtube.com/watch?v=KSkxB2JmCCk

Reprezentacija Jugoslavije je treci put na jednim OI bila izjednacena po broju bodova sa Madjarskom, i po treci put zbog slabije gol razlike ostala korak iza njih. Osvajaci srebrne medalje u Tokiju su bili: Milan Muškatirović, Ivo Trumbić, Vinko Rosić, Zlatko Šimenc, Božidar Stanišić, Ante Nardeli, Zoran Janković, Mirko Sandić, Frane Nonković, Ozren Bonačić i Karlo Stipanić.

Rezultati reprezentacije Jugoslavije:

Jugoslavija - SAD 2-1
Jugoslavija - Holandija 7-2
Jugoslavija - Brazil 8-0

Jugoslavija - Belgija 6-2
Jugoslavija - Madjarska 4-4

Jugoslavija - SSSR 2-0
Jugoslavija - Italija 2-1


Reprezentativci Jugoslavije, osvajaci srebrene medalje u Tokiju 1964.

Meksiko Siti 1968

Prve igre koje su dodeljene nekoj od zemalja u "razvoju". Nemacka je bila po prvi put "razjedinjena" na Zapadnu i Istocnu. Vaterpolo turnir se odrzavao na otvorenom bazenu University City Swimming Pool, a zavrsnica u zatvorenom bazenu The Alberca Olímpica Francisco Márquez. Ucestvovalo je 15 reprezentacija, Kuba i Istocna Nemacka (DDR) su debitovali na vaterpolo turniru, a Australiji je uskraceno pravo jer maticna federacija nije zelela da finansira put vaterpolo tima i nije ga prijavila. Iako su igraci sami skupili pare, na pola puta do Meksika im je saopsteno da nece moci da igraju.



Ovog puta reprezentacije su bile podeljene u dve grupe i prve dve su isle u polufinale. Zavrsnica je posle dugo vremena ponovo bila po nokaut sistemu. U prvoj grupi u polufinale su sigurno prosli Madjarska kao prva i SSSR kao drugi. Madjarska je dobila SSSR 6-5 u medjusobnom mecu. U drugoj grupi, Italijani su dobili Jugoslaviju 5-4 i osovjili prvo mesto sa samo 1 izgubljenim bodom. Nasa reprezentacija je uoci poslednjeg kola imala isti broj bodova kao i Istocna Nemacka, ali slabiju gol razliku. Istocni Nemci su dobili Holandiju 8-3 i nasima je trebala pobeda protiv Japana od 13 i vise razlike. Nasi su furiozno odigrali utakmicu i dobili 17-2, postigavsi poslednjih 11 golova, a Jankovic je bio strelac cak 9 puta.

U polufinalu su igrali SSSR - Italija i Madjarska - Jugoslavija. U prvom mecu Sovjeti rutniski dobijaju Italijane 8-5. Mec izmedju nase i madjarske reprezentacije je doneo vrlo neizvestnu borbu u prve tri cetvrtine. Niko nije vodio sa vise od gola prednosti, a pred poslednju deonicu Madjari su usli sa vodjstvom 5-4. Onda sledi najbolja cetvrtina nase reprezentacije, mozda i u dotadasnjoj istoriji,i serijom od 4-0 pravimo potpun preokert i sa pobedom 8-6 ulazimo u finale. Strelci za Jugoslaviju na ovom mecu su bili: Jankovic (3), Marovic (2), Perisic (1), Poljak (1) i Sandic (1).

Brozanu medalju su osvojili Madjari pobedom nad Italijom 9-4. Finale je donelo veliku borbu, sa puno cetveraca. I jedni i drugi su igrali za prvo olimpijsko zlato. Jugoslavija je dominirala vecim delom meca, ali su Sovjeti uvek bili blizu. Nasi uspevaju u trecoj cetvrtini da se odvoje i povedu 8-6. Golom Marovica poveli smo 9-6, 4 i po minuta pre kraja, ali se Sovjeti nisu predavali. Iako su nasi imali 11-9, Sovjeti su uspeli da izjednace 5 sekundi pre kraja na 11-11. U produzetku, Marovic postize 2 pogotka u prva dva minuta i do kraja nasa odbrana predvodjena golmanom Stipanicem je ostala nesavladana i Jugoslavija je osvojila olimpijsko zlato. Konacan rezultat Jugoslavija - SSSR 13-11 (2-3 3-2 3-1 3-5) u produzecima (2-0 0-0). Sovjeti su svih 11 golova postigli iz cetverca, nasi 9. Strelaci za Jugoslaviju u finalnom mecu buli su: Marovic (5), Bonacic (3), Sandic (3), Trumbic (2).


Mirko Sandic sutira na gol Sovjeta.

Snimci sa finalne utakmice, nasi vaterpolisti su u plavim kapicama.

http://www.youtube.com/watch?v=gphZo81hQO4

Osvajaci prve zlaten medalje u istoriji jugoslovenskog vaterpola bili su: Ozren Bonačić, Dejan Dabović, Zdravko Hebel, Zoran Janković, Ronald Lopatni, Uroš Marović, Đorđe Perišić, Miroslav Poljak, Mirko Sandić, Karlo Stipanić, Ivo Trumbić. Tada 20-o godisnji Ratko Rudic je u poslednjem trenutku otpao iz tima zbog povrede sake.

Rezultati reprezentacije Jugoslavije:

Jugoslavija - Egipat 13-2
Jugoslavija - DDR (Istocna Nemacka) 4-4
Jugoslavija - Meksiko 9-0
Jugoslavija - Holandija 7-4
Jugoslavija - Italija 4-5
Jugoslavija - Grcka 11-1
Jugoslavija - Japan 17-2

Jugoslavija - Madjarska 8-6
Jugoslavija - SSSR 13-11 (posle produzetaka)


Zlatni iz Meksiko Sitija:gornji red: Mirko Sandić, Dejan Dabović, Ratko Rudić, Uroš Marović, Đorđe Perišić; srednji red: Zdravko Hebel, Ozren Bonačić, Ronald Lopatni, Ivo Trumbić; donji red: selektor Aleksandar Sajfert, Miroslav Poljak, Karlo Stipanić, Zoran Jankovići i trener Čorić.


Predsednik Jugoslavije, Josip Broz Tito, priredio prijem za vaterpoliste osvajace zlatne olimpijske medalje iz Meksiko Sitija.

Edited by Milutinov Tata, 22 July 2012 - 23:26.

[Milutinov Tata]

MInhen 1972

Igre na kojima se desilo nekoliko velikih sportskih trenutaka, ali koje ce ostati u pamcenju po upadu palestinskih terorista u olimpijsko selo i tragediji izraelskih sportista. Na vaterpolo turniru je ucestvovalo 16 selekcija, podeljenih u tri grupe. Debitovale su reprezentacije Kanade i Bugraske. Ponovo je vracen stari sistem, gde su po 2 najbolje iz tri grupe ulazile u finalnu grupu gde se ligaskim sistemom dolazilo do osvajaca medalja. Takmicenja su odrzana na dva bazena, zavrsnica u Schwimmhalle.



Najvece iznenadjenje u prvom krugu su priredili vaterpolisti SAD pobedom nad vladajucim sampionima Jugoslavijom. U finalnu grupu su usli i SSSR, Italija, Madjarska i domacini. Gotovo sve utakmice su bile neizvesne cak 6 su zavrsene neresenim rezultatom, a poslednje kolo je odlucivalo o raspodeli medalja. Na zalost samo reprezentacija Jugoslavije nije imala nikakave sanse, ali smo pobedom u poslednjem kolu i domacine ostavili da tuguju. SAD su u prakticki mecu za bronzanu medalju dobile Italiju 6-5 i osvojile prvu medalju posle 40 godina. Poslednji mec turnira je odlucivao o zlatu, SSSR protiv Madjarske. Sovjetima je odgovara i remi jer su imali bolju gol razliku. Sovjeti su poveli 1-0, ali Madjari sa 3 gola preokrecu rezultat, da bi Osipov u poslednjim sekundama druge cetvrtine smanjio na 3-2. U trecoj golom Sidlovskog Sovjeti izjednacuju i do kraja uspesno cuvaju rezultat i osvajaju svoju prvu zlatnu olimpijsku medalju. Madjarska osvaja srebro samo zbog 1 gola manje u odnosu na Sovjete. Za Madjarsku je na ovim igrama debitovao Tamas Farago, jedan od najboljih vaterpolista svih vremena.



Prvu olimpijsku zlatnu medalju za SSSR su osvojili: Anatolij Akimov, Aleksej Barkalov, Vadim Gul'jaev, Aleksandr Dolgušin, Aleksandr Dreval, Vladimir Žmudskij, Aleksandr Kabanov, Leonid Osipov, Vjačeslav Sobčenko, Nikolaj Mel'nikov, Aleksandr Šidlovskij.

Reprezentacija Jugoslavije je odigrala ispod ocekivanja i zauzela tek 5. mesto iako je smatana za favorita takmicenja. Poraz od SAD u prvoj fazi je nekako nagovestio sta ce se desiti u finalnoj grupi, gde smo zabelezili samo jedan trijumf u poslednjem mecu protiv domacina. Reprezentaciju Jugoslavije u Minhenu su predstavljali: Dusan Antunovic, Ozren Bonacic, Uros Marovic, Ronald Lopatni, Mirko Sandic, Zoran Jankovic, Sinisa Belamaric, Karlo Stipanic, Ratko Rudic, Milos Markovic i Djordje Perisic.

Rezultati reprezentacije Jugoslavije:

Jugoslavija - Kanada 12-4
Jugoslavija - Rumunija 8-7
Jugoslavija - Meksiko 5-3
Jugoslavija - Kuba 7-5
Jugoslavija - SAD 3-5

Jugoslavija - SSSR 4-5
Jugoslavija - Italija 6-6
Jugoslavija - Madjarska 2-4
Jugoslavija - SR Nemacka 5-4


Gornji red: Vlaho Orlic (selektor), Dusan Antunovic, Ozren Bonacic, Uros Marovic, Ronald Lopatni, Mirko Sandic, Aleksandar Sajfert (trener) i Dr.Brkovic.
Donji red: Zoran Jankovic, Sinisa Belamaric, Karlo Stipanic, Ratko Rudic, Milos Markovic i Djordje Perisic.

Montreal 1976

Politika je na zalost obelezila i ove igre, jer je velika vecina Africkih zemalja bojkotovala igre zbog problema sa Juznom Afrikom. Na vaterpolo turniru je ucestvovalo 12 zemalja, a debitant je bila selekcija Irana. U prvom krugu su bile 5 grupe sa po 4 reprezentacije, a prve 2 su isle u finalnu grupu gde je ligaski sistem odlucivao o plasmanu. Po prvi put rezultati iz preve runde nisu prenoseni dalje. Takmicenj je odrzano na Olimpijskom bazenu, izgradjenom za igre.



Prvi krug takmicenja je doneo veliku senzaciju. SSSR je elimisan posle poraza od Holandije i remija sa Rumunijom. U poslednjem kolu im je trebala pobeda od 6 razlike protiv Meksika, ali nisu uspeli. Jugoslavija je remizirala sa Kubom i Italijom, a Madjarska je bila sigurna u svojoj grupi ispred SR Nemacke.

Prvi mec drugog kruga izmedju Madjarske i Italije ispostvice se kasnije kao odlucujuci za zlato. U njemu je blistao Farago koji je postigao 4 pogotka i doneo pobedu od 6-5.

http://www.youtube.com/watch?v=oKswEpWiYlU&feature=player_embedded

Iznenadjenje turnira je bila Holandija, koju je sa klupe predvodio nas trofjeni igrac Ivo Trumbic. Jedini poraz su doziveli od Madjarske 5-3, dok su dobili Jugoslaviju istim rezultatom 5-3. U polednjem kolu mec izmedju Italije i Holandije je odlucivao o osvajacu srebrne medalje. Italijani su vodili 2-1 posle dve cetvrtine ali su se Holandjani vratili u igru u drugom delu i izborili remi 3-3. Srebro je pripalo Italiji jer je postigla vie golova, gol razlika im je bila ista. Holandija je osvojila bronzu, najveci uspeh u novijoj istoriji njihovog vaterpola.


Hans van Zeeland of Holland takes a high percentage shot against Yugoslavia in a game won 5-3 by the Dutch.


Action during the game of Hungary against Yugoslavia in Montreal 1976 Olympic Games. Tamas Farrago (3) helps the legendary Hungarian goalie Endre Molnar, to stop a Yugoslav attack in a game which ended 5-5.

Apsolutno najbolji igrac i strelac turnira Tamas Farago koji je igrao simultanke sa protivnickim odbranama i golmanima. Nikada pre ni posle nije vidjena takva dominacija jednog igraca.


The golden team of Hungary at the medal ceremony of Montreal 1976 Olympic Games

Titulu Madjarskoj su vratili: Gábor Csapó, Tibor Cservenyák, Tamás Faragó, György Gerendás, György Horkai, György Kenéz, Ferenc Konrád, Endre Molnár, László Sárosi, Attila Sudár, István Szívós, Jr.

Reprezentacija Jugoslavije je jos jednom podbacila. Posle problema prethodne godine na SP u Kaliju ("afera" Rudic) ocekivalo se vise od nase reprezentacije, ali zabelezena je samo 1 pobeda, a u finalnoj grupi samo 2 remija i cak 3 poraza, pa je na kraju osvojeno 5. mesto. Za utehu nam ostaje da smo jedini otkinuli bod Madjarima.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=D5_4xqpAgWM

Reprezentaciju Jugoslavije u Montralu su predstavljali: Miloš Marković, Ozren Bonačić, Uroš Marović, Predrag Manojlović, Ðuro Savinović, Damir Polić, Siniša Belamarić, Dušan Antunović, Dejan Dabović, Boško Lozica, Zoran Kačić.

Rezultati reprezentacije Jugoslavije:

Jugoslavija - Kuba 4-4
Jugoslavija - Iran 15-0
Jugoslavija - Italija 6-6

Jugoslavija - Rumunija 5-5
Jugoslavija - Italija 4-5
Jugoslavija - SR Nemacka 4-4
Jugoslavija - Holandija 3-5
Jugoslavija - Madjarska 5-5

[simple minds]

[Milutinov Tata]

Moskava 1980

Zlato: SSSR
Srebro: Jugoslavija
Bronza: Madjarska




Drugu olimopijsku titulu za SSSR su osvojili: Evgenij Šaranov, Sergej Kotenko, Vladimir Akimov, Evgenij Grišin, Mait Riisman, Aleksandr Kabanov, Aleksej Barkalov, Erkin Šagajev,
Georgy Mshveniyeradze, Michail Ivanov, Vjačeslav Sobčenko.

Rezultati reprezentacije Jugoslavije:

Jugoslavija - Kuba 6-6
Jugoslavija - Bugarska 9-2
Jugoslavija - Australija 9-2


Jugoslavija - Kuba 7-7
Jugoslavija - Madjarska 8-7
Jugoslavija - Holandija 5-4
Jugoslavija - Spanija 7-6
Jugoslavija - SSSR 7-8

Prvu olimpijsku medalju posle 12 godine su osvojili: Luka Vezilić, Zoran Gopčević, Damir Polić, Ratko Rudić, Zoran Mustur, Zoran Roje, Milivoj Bebić, Slobodan Trifunović, Boško Lozica, Predrag Manojlović, Milorad Krivokapić.


Reprezentaci ja Jugoslavije osvajac srebrne medalje na Olimpijskim igrama u Moskvi 1980.
Stoje: Circovic (selektor), Bebic, Vezilic, Roje, Manojlovic, Mustur, Polic, Petkovic (pomocni trener).
Cuce: Lozica, Rudic, Krivokapic, Gopcevic, Trifunovic.

Los Andjeles 1984

Zlato: Jugoslavija
Srebro: SAD
Bronza: SR Nemacka



Drugu olimpijsku titulu reprezentaciji Jugoslavije doneli su: Milorad Krivokapić, Deni Lušić, Zoran Petrović, Božo Vuletić, Veselin Đuho, Zoran Roje, Milivoj Bebić, Perica Bukić, Goran Sukno, Tomislav Paškvalin, Igor Milanović, Dragan Andrić i Andrija Popović. Selektor je bio Ratko Rudić.

Rezultati reprezentacije Jugoslavije:

Jugoslavija - Kanada 13-4
Jugoslavija - Kina 12-7
Jugoslavija - Holandija 9-5

Jugoslavija - Australija 9-6
Jugoslavija - SR Nemacka 10-9
Jugoslavija - Spanija 14-8
Jugoslavija - SAD 5-5

Nasa reprezentacija je osvojila zlato zahvaljujuci boljoj gol razlici.

Seul 1988

Zlato: Jugoslavija
Srebro: SAD
Bronza: SSSR



Drugu uzastopnu zlatnu medalju na Olimpijskim igrama za Jugoslaviju su osvojili: Aleksandar Šoštar, Deni Lušić, Dubravko Šimenc, Perica Bukić, Veselin Đuho, Dragan Andrić, Mirko Vičević, Igor Gočanin, Mislav Bezmalinović, Tomislav Paškvalin, Igor Milanović, Goran Rađenović i Renco Posinković. Selektor je bio Ratko Rudić.

Rezultati reprezentacije Jugoslavije:

Jugoslavija - SAD 6-7
Jugoslavija - Madjarska 10-9
Jugoslavija - Grcka 17-7
Jugoslavija - Spanija 10-8
Jugoslavija - Kina 17-7

Polufinale: Jugoslavija - SR Nemacka 14-10
Finale: Jugoslavija - SAD 9-7 (1-2 1-2 3-1 1-1) produzeci (2-0 1-1)

Jugoslavija: Sostar, Lusic 1, Simenc, Bukic 1, Djuho 1, Andric 2, Vicevic, Gocanin 2, Bezmalinovic, Paskvalin, Milanovic 2, Radjenovic, Posinkovic SAD: Wilson, Robertson 1, Bergeson 1, Campbell, Kimbell, Klass, Mouchawar, Campbell, Boyer 1, Schroeder 1, Campbell 2, Duplanty, Evans 1.

http://www.youtube.com/watch?v=0JsQ7n1S_Xc



Reprezentacija Jugoslavije po dolasku u Beograd iz Seula.
Gornji red: Lusic, Sostar, Andric, Djuho, Paskvalin, selektor Rudic, Milanovic i Bukic.
Donji red: Radjenovic, Vicevic (zaklonjen), Bezmalinovic, Gocanin, Simenc i Posinkovic.

[Milutinov Tata]

Barselona 1992

Zlato: Italija
Srebro: Spanija
Bronza: SSSR (EUN)



Trece olimpijsko zlato za Italiju su osvojili: Francesco Attolico, Alessandro Bovo, Alessandro Campagna, Paolo Caldarella, Massimiliano Ferretti, Giuseppe Porzio, Marco D'Altrui, Mario Fiorillo, Ferdinando Gandolfi, Amedeo Pomilio, Francesco Porzio, Carlo Silipo. Selektor je bio Ratko Rudic, kome je to bila 3. uzastopna zlatna medalja.

Reprezentacija Jugoslavije nije nastupala zbog sancija UN.

Atlanta 1996

Zlato: Spanija
Srebro: Hrvatska
Bronza: Italija



Prvu zlatnu medalju za Spaniju na Olimpijskim igrama su izborili: Josep María Abarca, Ángel Andreo, Daniel Ballart, Pedro Francisco García, Salvador Gómez, Manuel Estiarte, Iván Moro, Miguel Ángel Oca, Jorge Payá, Sergi Pedrerol, Jesús Rollán, Jordi Sans, Carles Sans.

Reprezentacija Jugoslavije (SRJ) je osvojila 8. mesto. To je bilo nase prvo takmicenje posle EP u Atini 1991. U Atlanti su za reprezentaciju nastupali: Aleksandar Šoštar, Petar Trbojević, Vaso Subotić, Predrag Zimonjić Igor Milanović, Aleksandar Šapić, Mirko Vičević, Veljko Uskoković, Dejan Savić, Viktor Jelenić, Vladimir Vujasinović, Ranko Perović i Milan Tadić. Selektor je bio Dragan Andrić.

Rezultati reprezentacije Jugoslavije:

Jugoslavija – Holandija 11:8
Jugoslavija – Rusija 9:9
Jugoslavija – Španija 9:7
Jugoslavija – Nemačka 9:8
Jugoslavija – Mađarska 8:12

1/4 finale: Jugoslavija – Hrvatska 6:8

Od 5. do 8 mesta: Jugoslavija – Rusija 11:11 – dva produžetka 15:16
Za 7. i 8. mesto:Jugoslavija – SAD 8:12

Sidnej 2000

Zlato: Madjarska
Srebro: Rusija
Bronza: Jugoslavija



Prvo zlato za Madjarsku posle 24 godine su osvojili: Attila Vári, Zoltán Szécsi, Bulcsú Székely, Zsolt Varga, Tamás Märcz, Tamás Molnár, Barnabás Steinmetz, Tamás Kásás, Gergely Kiss, Zoltán Kósz, Tibor Benedek, Péter Biros, Rajmund Fodor.

Rezultati reprezentacije Jugoslavije:

Jugoslavija – Holandija 9:1
Jugoslavija – SAD 8:5
Jugoslavija – Grčka 10:3
Jugoslavija – Hrvatska 4:4
Jugoslavija – Mađarska 10:9

1/4 finale: Jugoslavija – Australija 7:3
1/ finale: Jugoslavija – Mađarska 7:8
Za 3. mesto: Jugoslavija – Španija 8:3

Prvu olimpijsku medalju za novu drzavu doneli su: Aleksandar Šoštar, Petar Trbojević, Nikola Kuljača, Predrag Zimonjić, Dejan Savić, Danilo Ikodinović, Viktor Jelenić, Veljko Uskoković, Aleksandar Ćirić, Aleksandar Šapić, Vladimir Vujasinović, Nenad Vukanić, Jugoslav Vasović. Selektor je bio Nenad Manojlović.

[Milutinov Tata]

Atina 2004

Zlato: Madjarska
Srebro: SCG
Bronza: Rusija



Osmo zlato Madjarskoj na Olimpijskim igrama doneli su: Tibor Benedek, Péter Biros, Rajmund Fodor, István Gergely, Tamás Kásás, Gergely Kiss, Norbert Madaras, Tamás Molnár, Ádám Steinmetz, Barnabás Steinmetz, Zoltán Szécsi, Tamás Varga, Attila Vári.

Rezultati reprezentacije Srbije i Crne Gore:

SCG – Mađarska 4:6
SCG – Rusija 4:3
SCG – Kazahstan 9:5
SCG – Hrvatska 11:8
SCG – SAD 9:4

1/4 finale: SCG – Španija 7:5
1/2 finale: SCG – Grčka 7:3
Finale: SCG – Mađarska 7:8

Poslednju olimpijsku medalju selekciji zajednicke drzave osvojili su: Denis Šefik, Petar Trbojević, Slobodan Nikić, Vanja Udovičić, Dejan Savić, Danilo Ikodinović, Viktor Jelenić, Vladimir Gojković, Aleksandar Ćirić, Aleksandar Šapić, Vladimir Vujasinović, Predrag Jokić, Nikola Kuljača. Selektor je bio Nenad Manojlović.



Peking 2008

Zlato: Madjarska
Srebro: SAD
Bronza: Srbija



Trecu uzastopnu zlatnu medalju i 9. ukupnu za Madjarsku osvojili su: Zoltán Szécsi, Tamás Varga, Norbert Madaras, Dénes Varga, Tamás Kásás, Norbert Hosnyánszky, Gergely Kiss, Tibor Benedek, Dániel Varga, Péter Biros, Gábor Kis, Tamás Molnár, István Gergely.

Rezultati reprezentacije Srbije:

Srbija - Nemacka 11-7
Srbija - Hrvatska 8-11
Srbija - SAD 4-2
Srbija - Kina 15-5
Srbija - Italija 12-13

1/4 finale: Srbija - Spanija 9-5
1/2 finale: Srbija - SAD 5-10
Za 3. mesto: Srbija - Crna Gora 6-4

Prvu medalju za reprezentaciju Srbije na Olimpijskim igrama su osvojili: Denis Šefik, Živko Gocić, Andrija Prlainović, Vanja Udovičić, Dejan Savić, Duško Pijetlović, Nikola Rađen, Filip Filipović, Aleksandar Ćirić,
Aleksandar Šapić, Vladimir Vujasinović, Branko Peković i Slobodan Soro. Selektor je bio Dejan Udovičić.


Gornji red: Šefik, Gocić, Udovičić, Savić, Pijetlović i Ćirić,
Donji red: Prlainović, Soro, Peković, Vujasinović, Rađen i Filipović. Nedostaje Šapić.